1 line
913 B
Plaintext
1 line
913 B
Plaintext
\v 16 Шунда Довуд нигоҳларини кўтариб, Йерусалимга қарата узатилган қўлида яланғочланган қиличи билан ер ва осмон ўртасида турган Раббийнинг фариштасини кўрди. Шунда Довуд ва Исроил оқсоқоллари юз тубан йиқилдилар, улар қанорга ёпинган эдилар. \v 17 Довуд Худога: “Халқни ҳисоблашни мен буюрган эмасмидим? Мен гуноҳ қилдим, мен ёвузлик қилдим, бироқ бу қўйлар нима қилди? Ё, Раббий Худойим, Сенинг қўлинг менда ва отамнинг хонадони устида бўлсин, аммо Ўз халқинг ҳалок бўлиши учун унда бўлмасин”,- деди. |