See in Reader
1 line
1.0 KiB
Plaintext
1 line
1.0 KiB
Plaintext
\v 1 Бутун Исроил Хеброн шаҳрига, Довуднинг олдига йиғилиб, дедилар: “Мана, бизлар сизнинг суягингиз ва танангизмиз. \v 2 Кечаги ва олдинги кунларда, ҳали Шоул подшоҳ бўлганида, сиз Исроилни киргизиб, чиқарар эдингиз ва Раббий сизнинг Худойингиз сизга: Сен Менинг халқим Исроилни боқасан ва Менинг халқим Исроилга бошлиқ бўласан,- деган эди”. \v 3 Шунинг учун Исроилнинг барча оқсоқоллари Хебронга, подшоҳнинг олдига келдилар. Довуд эса Хебронда Раббийнинг юзи қаршисида улар билан аҳд тузди. Улар Раббийнинг Шомуил орқали айтган сўзи бўйича Довудни Исроил устидан подшоҳликка мойладилар. |