257 lines
17 KiB
Plaintext
257 lines
17 KiB
Plaintext
\id JOL Unlocked Literal Bible
|
|
\ide UTF-8
|
|
\h یوئیل
|
|
\toc1 یوئیل
|
|
\toc2 یوئیل
|
|
\toc3 jol
|
|
\mt1 یوئیل
|
|
|
|
|
|
\s5
|
|
\c 1
|
|
\p
|
|
\v 1 کلام خداوند که بر یوئیل فرزند فِتوئیل نازل شد:
|
|
\v 2 ای مشایخ این را بشنوید؛
|
|
ای همۀ ساکنان این سرزمین، گوش بسپارید!
|
|
آیا در روزگار شما یا در روزگار پدرانتان،
|
|
هرگز چنین چیزی رخ داده است؟
|
|
\v 3 آن را به فرزندانتان بازگویید،
|
|
و فرزندانتان به فرزندان خویش
|
|
و فرزندان ایشان نیز به نسل بعدی.
|
|
\v 4 آنچه ملخهای جَوَنده باقی گذاشتند،
|
|
ملخهای دونده خوردند؛
|
|
آنچه ملخهای دونده باقی گذاشتند،
|
|
ملخهای جهنده خوردند؛
|
|
و آنچه ملخهای جهنده باقی گذاشتند،
|
|
ملخهای فرو بلعنده خوردند.
|
|
\v 5 ای مستان، بیدار شوید و بگریید،
|
|
و ای همۀ میگساران، شیون کنید!
|
|
به جهت شراب شیرین شیون کنید،
|
|
زیرا از دهانتان بریده شده است.
|
|
\v 6 چراکه قومی به سرزمین من حملهور گشتهاند،
|
|
قومی نیرومند و بیشمار؛
|
|
دندانهایشان دندانهای شیر است،
|
|
دندانهای نیش ایشان، دندانهای نیش ماده شیر!
|
|
\v 7 تاکهای مرا ویران کرده،
|
|
و درختان انجیر مرا از بین بردهاند؛
|
|
پوست درختان را بهتمامی کنده و بر زمین افکندهاند،
|
|
و شاخههای درختان سفید گشته است.
|
|
\v 8 همچون دوشیزهای پلاس در بر ماتم کن،
|
|
همچون دوشیزهای که برای شوهر ایام جوانی خود ماتم میکند.
|
|
\v 9 هدیۀ آردی و هدیۀ ریختنی از خانۀ خداوند قطع شده است،
|
|
و کاهنان، که خادمان خداوند هستند، به سوگ نشستهاند.
|
|
\v 10 مزرعهها نابود شده،
|
|
و زمین سوگوار است،
|
|
زیرا گندم از بین رفته،
|
|
شرابِ تازه خشک شده،
|
|
و روغن ضایع گشته است.
|
|
\v 11 ای کشاورزان، سرافکنده شوید،
|
|
و ای تاکبانان، شیون سر دهید،
|
|
به جهت گندم و جو،
|
|
زیرا که محصول زمین بر باد رفته است.
|
|
\v 12 تاک خشک شده،
|
|
درخت انجیر پژمرده گشته،
|
|
انار و خرما و سیب
|
|
و همۀ درختان دیگر صحرا خشکیدهاند؛
|
|
براستی که شادمانی
|
|
از میان آدمیان رخت بسته است.
|
|
\v 13 ای کاهنان، پلاس در بر کنید و نوحه سر دهید؛
|
|
ای خادمانِ مذبح، شیون کنید؛
|
|
ای خادمانِ خدای من، بیایید و شب را در پلاس به سر برید،
|
|
زیرا هدیۀ آردی و هدیۀ ریختنی
|
|
از خانۀ خدای شما بازداشته شده است.
|
|
\v 14 زمانی را به روزه اختصاص دهید؛
|
|
به گردهمآییِ مخصوص فرا خوانید.
|
|
مشایخ و همۀ ساکنان این سرزمین را
|
|
به خانۀ یهوه خدای خود گرد آورید،
|
|
و فریاد خود را به درگاه خداوند بلند کنید.
|
|
\v 15 وای از آن روز!
|
|
زیرا که روز خداوند نزدیک است،
|
|
و همچون هلاکتْ از جانب قادر مطلق میآید.
|
|
\v 16 آیا خوراک از برابر دیدگان ما منقطع نشده،
|
|
و شادی و سرور از خانۀ خدای ما رخت برنبسته است؟
|
|
\v 17 بذرها زیر کلوخها پوسیده،
|
|
و مخزنها ویران و انبارها منهدم گشته،
|
|
زیرا گندم تلف گردیده است.
|
|
\v 18 دامها چه مینالند!
|
|
رمههای گاوان پریشانحالند،
|
|
چراکه مرتعی ندارند؛
|
|
حتی گلههای گوسفندان نیز متحمل مجازات میشوند.
|
|
\v 19 نزد تو، ای خداوند، فریاد برمیآورم.
|
|
زیرا که آتشْ مرتعهای صحرا را در کام کشیده،
|
|
و شعلهها درختان صحرا را یکسره سوزانده است.
|
|
\v 20 حتی وحوشِ صحرا نیز برای تو لَه لَه میزنند،
|
|
زیرا جویهای آب خشکیده،
|
|
و آتشْ مرتعهای صحرا را در کام کشیده است.
|
|
|
|
\s5
|
|
\c 2
|
|
\p
|
|
\v 1 در صَهیون کَرِنا بنوازید؛
|
|
در کوه مقدس من صدای آنها را بلند کنید!
|
|
همۀ ساکنان این سرزمین بر خود بلرزند،
|
|
زیرا که روز خداوند میآید،
|
|
و بهواقع نزدیک شده است؛
|
|
\v 2 روزِ تیره و تاریک،
|
|
روز ابرها و تاریکی غلیظ!
|
|
همچون فجرِ در حال گسترش بر کوهها،
|
|
سپاهی عظیم و نیرومند میآید،
|
|
که نظیر آن از ازل نبوده
|
|
و پس از آن نیز تا سالها و نسلهای متمادی نخواهد بود.
|
|
\v 3 پیش روی آنها آتش فرو میبلعد،
|
|
و در پسِ آنها شعله زبانه میکشد.
|
|
پیش روی آنها زمین همچون باغ عدن است،
|
|
در پس آنها بیابان بایر،
|
|
و چیزی از دستشان در امان نیست.
|
|
\v 4 منظر ایشان مانند منظر اسبان است،
|
|
و همچون اسبان جنگی میتازند.
|
|
\v 5 با صدایی چون صدای ارابهها، بر فراز کوهها میجهند،
|
|
با صدایی همچون صدای شعلۀ آتش که کاه را بسوزاند،
|
|
و همچون سپاهی نیرومند که برای جنگ صفآرایی کرده باشد.
|
|
\v 6 در برابر آنها ملتها در عذابند،
|
|
و رنگ از رخسارها میرود.
|
|
\v 7 همچون جنگاوران میدوند،
|
|
و مانند مردان جنگی بر حصارها برمیآیند.
|
|
هریک در صف خویش گام برمیدارند،
|
|
و از مسیر خود منحرف نمیشوند.
|
|
\v 8 بر یکدیگر ازدحام نمیکنند،
|
|
زیرا هر یک در مسیر خود پیش میروند.
|
|
از میان استحکامات هجوم میآورند،
|
|
و صفوف خود را نمیشکنند.
|
|
\v 9 بر شهر برمیجهند،
|
|
و بر حصارها میدوند؛
|
|
از خانهها بالا میروند،
|
|
و از پنجرهها چون دزد به درون میآیند.
|
|
\v 10 زمین پیش روی ایشان میلرزد،
|
|
و آسمانها به لرزه درمیآید؛
|
|
خورشید و ماه تاریک میشوند،
|
|
و ستارگان نور خویش را نمیتابانند.
|
|
\v 11 خداوند آواز خویش را پیش روی سپاه خود بلند میکند،
|
|
براستی که اردوی او بسیار عظیم است؛
|
|
آنان که فرمان او را به جا میآورند، زورآورند.
|
|
زیرا که روز خداوند عظیم است،
|
|
و بسیار مَهیب؛
|
|
کیست که آن را تاب آورَد؟
|
|
\v 12 خداوند میفرماید: «با این حال، حتی همین الان با تمامی دل خود، و با روزه و گریه و ماتم، نزد من بازگشت کنید؛
|
|
\v 13 دل خود را چاک زنید، نه جامۀ خویش را.» به سوی یهوه خدای خود بازگشت کنید زیرا او فیاض و رحیم است، دیرخشم و آکنده از محبت، و از بلا منصرف میشود.
|
|
\v 14 کسی چه دانَد؟ شاید برگردد و منصرف شده، از پس خود برکتی باقی گذارد، یعنی هدیۀ آردی و هدیۀ ریختنی را برای یهوه خدای شما.
|
|
\v 15 در صَهیون کَرِنا بنوازید،
|
|
زمانی را به روزه اختصاص دهید،
|
|
و به گردهمآییِ مخصوص فرا خوانید.
|
|
\v 16 قوم را گرد آورید،
|
|
و جماعت را تقدیس نمایید؛
|
|
پیران را جمع کنید،
|
|
و کودکان و شیرخوارگان را گرد آورید.
|
|
داماد از حُجرۀ خویش به در آید،
|
|
و عروس از حِجلهاش.
|
|
\v 17 کاهنان که خادمان خداوندند،
|
|
میان رواق و مذبح بگریند و بگویند:
|
|
«خداوندا، بر قوم خویش رحم فرما،
|
|
و میراث خود را اسباب تمسخر مگردان،
|
|
و نه ضربالمثل در میان قومها.
|
|
چرا در میان ملتها بگویند:
|
|
”خدای ایشان کجاست؟“»
|
|
\v 18 پس خداوند برای سرزمین خویش به غیرت آمد، و بر قوم خویش شفقت فرمود.
|
|
\v 19 و خداوند قوم خود را اجابت کرده، گفت: «اینک من برای شما گندم و شراب تازه و روغن میفرستم، تا بخورید و سیر شوید. و دیگر هرگز شما را در میان قومها اسباب تمسخر نخواهم ساخت.
|
|
\v 20 لشکر شمالی را از شما دور خواهم کرد، و آن را به سرزمینی خشک و بایر خواهم راند، به گونهای که سرِ آن به دریای شرقی و تَهِ آن به دریای غربی برسد. بوی بدش بلند خواهد شد، و بوی تعفنش به هوا بر خواهد خاست، چراکه کارهای بزرگ کرده است.
|
|
\v 21 «ای زمین، ترسان مباش!
|
|
بلکه وجد و شادی کن،
|
|
زیرا خداوند کارهای عظیم کرده است.
|
|
\v 22 ای جانوران صحرا مهراسید،
|
|
زیرا مرتعهای صحرا سبز شده است؛
|
|
درختان میوه آوردهاند،
|
|
و درختان انجیر و انگور بارِ کامل دادهاند.
|
|
\v 23 ای فرزندان صَهیون، در یهوه خدای خود وجد و شادی کنید،
|
|
زیرا که بارانِ اوّلین را به اندازه به شما داده است؛
|
|
او باران فراوان بر شما بارانیده،
|
|
یعنی بارانهای اوّلین و آخرین را، همچون گذشته.
|
|
\v 24 خرمنگاهها از گندم آکنده خواهد شد،
|
|
و خمرهها از شراب تازه و روغن لبریز خواهد گشت.
|
|
\v 25 سالهایی را که ملخها خوردند جبران خواهم کرد،
|
|
ملخهای دونده و جهنده و فرو بلعنده و جونده،
|
|
یعنی همان لشکر عظیم من که به میان شما فرستادم.
|
|
\v 26 خوراکِ بسیار خورده، سیر خواهید شد،
|
|
و نام یهوه خدای خود را خواهید ستود،
|
|
نام او را که در حق شما کارهای شگفت کرده است؛
|
|
و قوم من دیگر هرگز شرمسار نخواهند شد.
|
|
\v 27 آنگاه خواهید دانست که من در میان اسرائیل هستم،
|
|
و من یهوه خدای شمایم، و دیگری نیست؛
|
|
و قوم من دیگر هرگز شرمسار نخواهند شد.
|
|
\v 28 «پس از آن،
|
|
روح خود را بر تمامی بشر فرو خواهم ریخت؛
|
|
پسران و دختران شما نبوّت خواهند کرد،
|
|
پیرانتان خوابها و جوانانتان رؤیاها خواهند دید.
|
|
\v 29 نیز در آن روزها حتی بر غلامان و کنیزان،
|
|
روح خود را فرو خواهم ریخت.
|
|
\v 30 در آسمان و بر زمین عجایب به ظهور خواهم آورد،
|
|
از خون و آتش و ستونهای دود.
|
|
\v 31 پیش از فرا رسیدن روز عظیم و مَهیب خداوند،
|
|
خورشید به تاریکی و ماه به خون بدل خواهد شد.
|
|
\v 32 و هر که نام خداوند را بخواند،
|
|
رهایی خواهد یافت؛
|
|
زیرا بر کوه صَهیون و در اورشلیم
|
|
رهایییافتگانی خواهند بود،
|
|
همانگونه که خداوند فرموده،
|
|
و در میان بازماندگان،
|
|
کسانی که خداوند ایشان را فرا خوانده است.
|
|
|
|
\s5
|
|
\c 3
|
|
\p
|
|
\v 1 «زیرا اینک در آن روزها و در آن زمان، آنگاه که سعادت را به یهودا و اورشلیم بازگردانم،
|
|
\v 2 تمامی قومها را گرد آورده، ایشان را به درّۀ یَهوشافاط فرود خواهم آورد. آنجا ایشان را به سبب قوم خود و میراث خویش اسرائیل به محاکمه خواهم کشید، زیرا قوم مرا در میان قومها پراکنده ساختند و سرزمین مرا میان خود تقسیم کردند.
|
|
\v 3 آنان بر قوم من قرعه افکندند و پسری در ازای فاحشهای دادند و دختری در ازای شراب فروختند، تا میگساری کنند.
|
|
\v 4 «حال ای صور و صیدون و ای همۀ نواحی فلسطین، شما را با من چه کار است؟ آیا میخواهید به من سزا دهید؟ اگر به من سزا میدهید، من سزای شما را بهزودی و بهسرعت بر سر خودتان بر خواهم گردانید.
|
|
\v 5 زیرا شما نقره و طلای مرا گرفته و نفیسترین گنجینههای مرا به معابد خود بردهاید.
|
|
\v 6 شما مردم یهودا و اورشلیم را به یونانیان فروختید تا ایشان را از سرحداتشان دور سازید.
|
|
\v 7 اینک من آنان را از مکانی که ایشان را بدانجا فروختید، بر خواهم انگیخت و عمل شما را بر سر خودتان بر خواهم گردانید.
|
|
\v 8 من پسران و دختران شما را به دست بنییهودا خواهم فروخت و ایشان نیز آنان را به شِبَئیان که قومی دور هستند، خواهند فروخت، زیرا خداوند چنین فرموده است.»
|
|
\v 9 این را در میان قومها ندا کنید:
|
|
برای نبرد آماده شوید!
|
|
جنگاوران را برانگیزانید!
|
|
همۀ مردان جنگی نزدیک آیند و حمله کنند.
|
|
\v 10 گاوآهنهای خویش را به جهت شمشیر در هم بشکنید
|
|
و قلابهای هَرَس خویش را به جهت نیزه.
|
|
شخص ضعیف بگوید:
|
|
«من قوی هستم!»
|
|
\v 11 ای همۀ قومهای اطراف، بشتابید و بیایید،
|
|
آنجا گرد هم جمع شوید.
|
|
ای خداوند، جنگاوران خود را فرود آر.
|
|
\v 12 قومها برانگیخته شوند
|
|
و به درّۀ یَهوشافاط برآیند،
|
|
زیرا من در آنجا خواهم نشست
|
|
تا همۀ قومهای اطراف را محاکمه کنم.
|
|
\v 13 داس را به حرکت درآورید،
|
|
زیرا که محصول رسیده است.
|
|
بیایید لگدمال کنید،
|
|
زیرا چرخشتها پر شده
|
|
و خمرهها لبریز گشته است،
|
|
چراکه شرارت ایشان عظیم است.
|
|
\v 14 جماعتها، جماعتها، در درۀ صدور حُکم!
|
|
زیرا روز خداوند در درۀ صدورِ حُکم نزدیک است.
|
|
\v 15 آفتاب و ماه تاریک میشوند
|
|
و ستارگان نور خویش را نمیتابانند.
|
|
\v 16 خداوند از صَهیون میغرّد
|
|
و از اورشلیم بانگ برمیآورد؛
|
|
آسمان و زمین میلرزند.
|
|
اما خداوند پناهگاهی برای قوم خویش است،
|
|
و دژی برای بنیاسرائیل.
|
|
\v 17 «آنگاه خواهید دانست که من یهوه خدای شما،
|
|
در کوه مقدس خویش صَهیون ساکنم.
|
|
اورشلیم مقدس خواهد بود
|
|
و بیگانگان دیگر هرگز از آن گذر نخواهند کرد.
|
|
\v 18 در آن روز، کوهها شراب شیرین خواهند چکانید،
|
|
از تپهها شیر جاری خواهد شد،
|
|
و در تمامی جویهای یهودا آبْ روان خواهد گردید؛
|
|
چشمهای از خانۀ خداوند بیرون خواهد آمد
|
|
و وادی شِطّیم را سیراب خواهد کرد.
|
|
\v 19 مصر ویران خواهد شد
|
|
و اَدوم به بیابانِ بایر بدل خواهد گشت،
|
|
زیرا بر بنییهودا خشونت روا داشتند،
|
|
و در سرزمین ایشان خون بیگناهان را ریختند.
|
|
\v 20 اما یهودا تا به ابد مسکون خواهد شد،
|
|
و اورشلیم تا دهرهای بسیار.
|
|
\v 21 و من انتقام خون ایشان را خواهم ستاند
|
|
و مجرم را بیسزا نخواهم گذاشت،
|
|
زیرا که خداوند در صَهیون ساکن خواهد بود.»
|