80 lines
14 KiB
Plaintext
80 lines
14 KiB
Plaintext
\id MAL Unlocked Literal Bible
|
|
\ide UTF-8
|
|
\h Bookname
|
|
\toc1 Bookname
|
|
\toc2 Bookname
|
|
\toc3 mal
|
|
\mt1 Bookname
|
|
|
|
|
|
\s5
|
|
\c 1
|
|
\p
|
|
\v 1 وحی: کلام خداوند خطاب به اسرائیل، به واسطۀ مَلاکی.
|
|
\v 2 خداوند میگوید: «من شما را دوست داشتهام.» اما شما میپرسید: «چگونه ما را دوست داشتهای؟» خداوند میگوید: «آیا عیسو برادر یعقوب نبود؟ ولی من یعقوب را دوست داشتم،
|
|
\v 3 اما از عیسو نفرت کردم و سرزمینِ کوهستانی او را متروک ساختم، و میراثش را به شغالان صحرا وانهادم.»
|
|
\v 4 اگر اَدوم میگوید: «ویران شدهایم، اما ویرانهها را باز بنا خواهیم کرد،» خداوند لشکرها میگوید: «آنها بنا خواهند کرد، اما من منهدم خواهم ساخت؛ و ایشان ’سرحد شرارت‘ نام خواهند گرفت، و ’قومی که خداوند تا ابد بر ایشان خشمناک است‘.»
|
|
\v 5 تو به چشم خود این را خواهی دید و خواهی گفت: «خداوند حتی در آن سوی مرزهای اسرائیل عظیم است!»
|
|
\v 6 «پسرْ پدر خویش را حرمت میگذارد و غلامْ آقای خویش را. پس اگر من پدر هستم، حرمتم کجاست؟ و اگر آقا هستم، هیبتم کجا؟ خداوند لشکرها این را به شما کاهنان میگوید، به شما که نام مرا حقیر میشمارید. میپرسید: ”چگونه نام تو را حقیر شمردهایم؟“
|
|
\v 7 با تقدیم خوراک ناپاک بر مذبح من. میگویید: ”چگونه تو را به ناپاکی آلودهایم؟“ با این تصور که سفرۀ خداوند را میتوان حقیر شمرد.
|
|
\v 8 وقتی حیوانات کور برای قربانی تقدیم میکنید، آیا این قبیح نیست؟ و چون حیوانات لنگ یا بیمار قربانی میکنید، آیا قبیح نیست؟ اگر آنها را به حاکم خود تقدیم کنی، آیا از تو خشنود خواهد شد و بر تو نظر لطف خواهد افکند؟ خداوند لشکرها این را میگوید.
|
|
\v 9 «حال نظر لطف خدا را بطلبید تا ما را فیض عطا فرماید! آیا با چنین هدایایی از دستانتان، بر شما نظر لطف خواهد افکند؟ این است فرمودۀ خداوند لشکرها.
|
|
\v 10 خداوند لشکرها میگوید: کاش در میان شما کسی بود که درها را میبست تا بیهوده بر مذبح من آتش نیفروزید! من از شما هیچ خشنود نیستم و از دستانتان هیچ هدیهای نخواهم پذیرفت.
|
|
\v 11 زیرا که از محل طلوع آفتاب تا محل غروب آن، نام من در میان قومها بزرگ خواهد بود،
|
|
\v 12 اما شما آن را بیحرمت میسازید، آنگاه که میگویید سفرۀ خداوندگار ناپاک است و میوۀ آن یعنی خوراکش را میتوان حقیر شمرد.
|
|
\v 13 خداوند لشکرها میفرماید: شما میگویید، ”این چه زحمتی است!“ و آن را به ریشخند میگیرید. پس خداوند میگوید، آیا آنگاه که حیوانات دریده شده و لنگ و بیمار برای قربانی به من تقدیم میکنید، میپندارید که از دست شما خواهم پذیرفت؟
|
|
\v 14 ملعون باد آن شخص دغلباز که در گلۀ خود نرینهای سالم دارد و آن را نذر میکند، اما به جای آن، حیوانی معیوب برای خداوندگار قربانی مینماید. زیرا، خداوند لشکرها میگوید، من پادشاه بزرگ هستم، و نام من در میان قومها مَهیب خواهد بود.
|
|
|
|
\s5
|
|
\c 2
|
|
\p
|
|
\v 1 «و حال ای کاهنان، این فرمان برای شماست!
|
|
\v 2 خداوند لشکرها میگوید، اگر گوش نسپارید و در دل خود ننهید که نام مرا حرمت گذارید، بر شما لعنت خواهم فرستاد و برکات شما را لعن خواهم کرد، بلکه هماکنون آنها را لعن کردهام، زیرا که این را در دل خود نمینهید.
|
|
\v 3 «اینک من نسل شما را توبیخ خواهم کرد، و بر رویهای شما فضله، یعنی فضلۀ قربانیهایتان را خواهم پاشید و شما را با آن خواهند برد.
|
|
\v 4 آنگاه خواهید دانست که من این فرمان را بر شما فرستادهام تا عهدی که با لاوی بستم، برقرار مانَد. این است فرمودۀ خداوند لشکرها.
|
|
\v 5 عهد من با لاوی، عهد حیات و سلامتی بود، و من آنها را به او بخشیدم. آن عهدْ حرمت میطلبید، و او نیز مرا حرمت میداشت و هیبت نام من بر دل او بود.
|
|
\v 6 تعلیم صحیح در دهانش بود و بیعدالتی بر زبانش یافت نمیشد. در آرامش و انصاف با من سلوک میکرد، و بسیاری را از گناه بازمیگردانید.
|
|
\v 7 «زیرا لبهای کاهن میباید معرفت را پاس دارد، تا تعلیم را از دهانش بجویند، زیرا که او پیامآور خداوند لشکرها است.
|
|
\v 8 اما خداوند لشکرها میگوید: شما از راه منحرف گشتهاید و با تعلیم خود سبب لغزش بسیاری شده، عهد لاوی را زیر پا گذاشتهاید.
|
|
\v 9 بنابراین، من نیز شما را نزد تمامی قوم خوار و پست میسازم، زیرا راههای مرا نگاه نداشتید، بلکه در اجرای شریعت طرفداری کردید.»
|
|
\v 10 آیا همۀ ما را یک پدر نیست؟ آیا ما را یک خدا نیافریده است؟ پس چرا به یکدیگر خیانت میورزیم و عهد پدرانمان را بیحرمت میسازیم؟
|
|
\v 11 یهودا خیانت ورزیده و در اسرائیل و اورشلیم کاری کراهتآور صورت گرفته است. زیرا یهودا قُدس خداوند را که آن را دوست میدارد، بیحرمت ساخته و دختر خدایی بیگانه را به زنی گرفته است.
|
|
\v 12 باشد که خداوند آن کس را که مرتکب چنین عملی شود، هر که میخواهد باشد،
|
|
\v 13 و این عمل دیگر را نیز انجام میدهید: مذبح خداوند را به اشکها و گریه و ناله میپوشانید زیرا دیگر هدایای شما را منظور نمیدارد و آنها را با خشنودی از دستانتان نمیپذیرد.
|
|
\v 14 اما شما میگویید: «چرا نمیپذیرد؟» از آن سبب که خداوند در میان تو و همسر ایام جوانیات شاهد بوده است، همسری که تو به وی خیانت ورزیدهای، با آنکه او همدم تو و همسرِ همپیمان توست.
|
|
\v 15 آیا او آنها را یک نساخت؟ آنها در تن و روح از آن وی هستند. و چرا یک؟ زیرا در پی نسلی از جانب خدا بود.
|
|
\v 16 یهوه خدای اسرائیل میفرماید: «من از طلاق نفرت دارم، و از آن که جامهاش را به خشونت میپوشاند.
|
|
\v 17 شما خداوند را با سخنان خود خسته کردهاید. میگویید: «چگونه او را خسته کردهایم؟» با گفتن اینکه، «همۀ بدکاران در نظر خداوند نیکند و او از آنها خشنود است.» و با گفتن اینکه، «کجاست خدای عدالت؟»
|
|
|
|
\s5
|
|
\c 3
|
|
\p
|
|
\v 1 خداوند لشکرها میفرماید: «هان من پیامآور خود را میفرستم، و او راه را پیش روی من آماده خواهد کرد. و خداوندگاری که طالب اویید به ناگاه به معبد خویش در خواهد آمد؛ و آن پیامآورِ عهد که در او وجد میکنید، هان او میآید!
|
|
\v 2 اما کیست که روز آمدنش را تحمل تواند کرد؟ و کیست که به هنگام ظهورش توانَد ایستاد؟ زیرا او همچون آتشِ پالایِشگران و مانند صابونِ گازُران خواهد بود.
|
|
\v 3 او همچون پالایِشگر و تصفیهکنندۀ نقره خواهد نشست و فرزندان لاوی را پاک ساخته، آنها را چون طلا و نقره تصفیه خواهد کرد، و آنان در پارسایی، هدایا برای خداوند خواهند آورد.
|
|
\v 4 آنگاه هدایای یهودا و اورشلیم همچون ایام گذشته و سالیان پیشین، خداوند را خشنود خواهد ساخت.
|
|
\v 5 «خداوند لشکرها میفرماید: آنگاه من برای داوری، نزدیک شما خواهم آمد، و بر ضد جادوگران و زناکاران و آنان که قسم دروغ میخورند و بر کارگر در پرداخت مزدش و بر بیوهزنان و یتیمان ستم روا میدارند و دست رد بر سینۀ غریبان میزنند و از من نمیترسند، بهزودی شهادت خواهم داد.
|
|
\v 6 «من که خداوند هستم، تغییر نمیکنم؛ از همین روست که شما، ای فرزندان یعقوب، هلاک نشدهاید.
|
|
\v 7 شما از روزگار پدرانتان از فرایض من انحراف ورزیده و آنها را نگاه نداشتهاید. خداوند لشکرها میگوید: نزد من بازگشت کنید و من نیز نزد شما باز خواهم گشت. اما شما میگویید: ”در چه چیز بازگشت کنیم؟“
|
|
\v 8 آیا انسان از خدا میدزدد؟ اما شما از من میدزدید! میگویید، ”در چه چیز از تو دزدیدهایم؟“ در دهیکها و هدایا.
|
|
\v 9 شما سخت زیر لعنت هستید، زیرا که شما، یعنی تمامی این قوم، از من میدزدید.
|
|
\v 10 پس حال، همۀ دهیکها را به انبارها بیاورید تا در خانۀ من خوراک باشد. و خداوند لشکرها میگوید: مرا بدینسان بیازمایید که آیا روزنههای آسمان را برایتان نخواهم گشود و چنان برکتی بر شما نخواهم ریخت که دیگر هیچ نیازی باقی نماند!
|
|
\v 11 خداوند لشکرها میفرماید: آفت را به جهت شما توبیخ خواهم کرد تا ثمرۀ زمینِ شما را تباه نکند، و موهای تاکستان شما بیثمر نخواهد بود.
|
|
\v 12 آنگاه همۀ قومها شما را سعادتمند خواهند خواند، زیرا که شما سرزمینی مَسِرّتبخش خواهید بود. این است فرمودۀ خداوند لشکرها.
|
|
\v 13 «خداوند میگوید: شما بر ضد من سخنان سخت گفتهاید. میگویید: ”بر ضد تو چه گفتهایم؟“
|
|
\v 14 گفتهاید: ”عبادت خدا بیهوده است. چه سود که امر او را نگاه داریم و در حضور خداوند لشکرها با چهرۀ ماتمزده بخرامیم؟
|
|
\v 15 پس حال متکبران را سعادتمند میخوانیم. و بدکاران نه تنها کامروا میگردند، بلکه خدا را نیز میآزمایند و جان به در میبرند.“»
|
|
\v 16 آنگاه ترسندگانِ خداوند با یکدیگر سخن گفتند. و خداوند توجه فرمود و آنان را شنید، و در حضور او کتاب یادبود به جهت ترسندگانِ خداوند و برای آنان که نام او را گرامی میداشتند، نگاشته شد.
|
|
\v 17 و خداوند لشکرها میگوید: «در روزی که من مِلک خاص خود را تعیین کنم، آنان از آن من خواهند بود و من آنان را حفظ خواهم کرد، درست همانگونه که کسی پسر خویش را که او را خدمت میکند، حفظ مینماید.
|
|
\v 18 آنگاه شما بار دیگر میان پارسایان و شریران، و میان آنان که خدا را خدمت میکنند و آنان که خدمتش نمیکنند، تمییز خواهید داد.
|
|
|
|
\s5
|
|
\c 4
|
|
\p
|
|
\v 1 «اینک آن روز که همچون کوره، مشتعل است فرا میرسد و همۀ متکبران و شرارتپیشگان کاه خواهند بود. و خداوند لشکرها میگوید: آن روز که میآید ایشان را چنان خواهد سوزانید که نه ریشهای برای ایشان باقی خواهد گذاشت، نه شاخهای.
|
|
\v 2 اما برای شما که از نام من میترسید، آفتابِ عدالت طلوع خواهد کرد و بر بالهایش شفا خواهد بود. و شما بیرون آمده، همچون گوسالههای پرواری جست و خیز خواهید کرد.
|
|
\v 3 و خداوند لشکرها میگوید: در آن روز که من عمل کنم، شما شریران را لگدمال خواهید کرد و آنان خاک زیر پای شما خواهند بود.
|
|
\v 4 «تورات خادم من موسی و همۀ فرایض و قوانینی را که به جهت تمامی اسرائیل در کوه حوریب بدو امر کردم، به یاد داشته باشید.
|
|
\v 5 «اینک من ایلیای نبی را پیش از فرا رسیدن روز عظیم و مَهیب خداوند، نزد شما خواهم فرستاد.
|
|
\v 6 او دل پدران را به سوی فرزندان، و دل فرزندان را به سوی پدران باز خواهد گردانید، مبادا بیایم و این سرزمین را به لعنتِ نابودی کامل بزنم.»
|