fa_nmv/30-AMO.usfm

\id AMO Unlocked Literal Bible 
\ide UTF-8 
\h Bookname 
\toc1 Bookname 
\toc2 Bookname 
\toc3 amo 
\mt1 Bookname 


\s5 
\c 1
\p 
\v 1 سخنان عاموس، یکی از گله‌داران تِقوعَ، دربارۀ آنچه وی دو سال پیش از زلزله، دربارۀ اسرائیل دید، زمانی که عُزّیا پادشاه یهودا و یِرُبعام پسر یوآش پادشاه اسرائیل بود.
\v 2 او گفت:
\v 3 خداوند چنین می‌گوید:
\v 4 بر خاندان حَزائیل آتش خواهم فرستاد
\v 5 پشت‌بندهای دروازۀ دمشق را خواهم شکست،
\v 6 خداوند چنین می‌گوید:
\v 7 پس بر حصارهای غزه آتش خواهم فرستاد
\v 8 ساکنان را از اَشدود منقطع خواهم ساخت،
\v 9 خداوند چنین می‌گوید:
\v 10 پس بر حصارهای صور آتش خواهم فرستاد
\v 11 خداوند چنین می‌گوید:
\v 12 پس بر تیمان آتش خواهم فرستاد
\v 13 خداوند چنین می‌گوید:
\v 14 پس حصارهای رَبَّه را به آتش خواهم کشید
\v 15 و پادشاه ایشان به تبعید خواهد رفت،

\s5 
\c 2
\p 
\v 1 خداوند چنین می‌گوید:
\v 2 پس بر موآب آتش خواهم فرستاد،
\v 3 و من حکمران را از میانش منقطع خواهم کرد
\v 4 خداوند چنین می‌گوید:
\v 5 پس بر یهودا آتش خواهم فرستاد،
\v 6 خداوند چنین می‌گوید:
\v 7 سرِ بینوایان را بر خاکِ زمین پایمال می‌کنند
\v 8 بر جامه‌هایی که گرو گرفته‌اند،
\v 9 «حال‌آنکه من بودم که اَموریان را پیش روی ایشان هلاک کردم،
\v 10 و من بودم که شما را از سرزمین مصر برآوردم،
\v 11 برخی از پسرانتان را نبی مقرر داشتم
\v 12 «اما شما به نذیره‌ها شراب نوشانیدید
\v 13 «اینک من شما را در جای‌تان زیر فشار قرار می‌دهم،
\v 14 تیزرو توانِ گریز نخواهد داشت،
\v 15 کمان‌گیر را یارای ایستادگی نخواهد بود،
\v 16 و شجاع‌ترین جنگاوران

\s5 
\c 3
\p 
\v 1 ای بنی‌اسرائیل، کلامی را که خداوند بر ضد شما گفته است بشنوید، بر ضد تمامی خاندانی که من از سرزمین مصر برآوردم:
\v 2 «تنها شما را از تمامی طوایف زمین شناخته‌ام،
\v 3 «آیا دو نفر با هم راه می‌روند،
\v 4 آیا شیر در بیشه می‌غُرّد،
\v 5 آیا پرنده بر زمین به دام می‌افتد،
\v 6 آیا کَرِنا در شهر نواخته شود،
\v 7 «به‌یقین خداوندگارْ یهوه کاری نمی‌کند
\v 8 شیر غریده است،
\v 9 بر کاخهای اَشدود و بر کاخهای سرزمین مصر ندا در داده، بگویید:
\v 10 خداوند می‌فرماید:
\v 11 پس خداوندگارْ یهوه چنین می‌گوید:
\v 12 خداوند چنین می‌گوید: «چنانکه شبانی دو ساق پا یا نرمۀ گوشی را از دهان شیر می‌رهاند، همچنان بنی‌اسرائیل که در سامِرِه ساکنند، به گوشۀ بستری و تکه‌ای ملافۀ ابریشمی
\v 13 خداوندگارْ یهوه، خدای لشکرها چنین می‌فرماید:
\v 14 در آن روز که اسرائیل را به سبب نافرمانیهایش مکافات رسانم،
\v 15 خانۀ زمستانی را همراه با خانۀ تابستانی منهدم خواهم کرد؛

\s5 
\c 4
\p 
\v 1 «ای گاوان باشان که بر کوههای سامِرِه به سر می‌برید،
\v 2 خداوندگارْ یهوه به قدوسیت خود قسم خورده است که،
\v 3 هر یک از شما مستقیم از شکاف بیرون خواهید رفت،
\v 4 «به بِیت‌ئیل بیایید و عِصیان بورزید؛
\v 5 قربانی تشکر را با خمیرمایه تقدیم کنید،
\v 6 «من در همۀ شهرهایتان دندانهای تمیز به شما دادم،
\v 7 «نیز هنگامی که هنوز سه ماه تا درو مانده بود،
\v 8 پس مردمِ دو یا سه شهر به سوی شهر دیگر برای نوشیدن آب آواره می‌شدند،
\v 9 «بلای آفت و خوره بر شما فرستادم؛
\v 10 «به شیوۀ مصر، بر شما طاعون فرستادم،
\v 11 «برخی از شما را سرنگون ساختم،
\v 12 «پس ای اسرائیل، با تو بدین منوال عمل خواهم کرد؛
\v 13 زیرا اینک آن که به کوهها شکل می‌دهد و باد را می‌آفریند،

\s5 
\c 5
\p 
\v 1 ای خاندان اسرائیل، این کلام را که چون مرثیه بر شما می‌خوانم، بشنوید:
\v 2 «اسرائیلِ باکره افتاده است
\v 3 زیرا خداوندگارْ یهوه چنین می‌گوید:
\v 4 زیرا خداوند به خاندان اسرائیل چنین می‌گوید:
\v 5 اما بِیت‌ئیل را نجویید؛
\v 6 خداوند را بجویید و زنده بمانید،
\v 7 ای شما که انصاف را به اَفسَنتین بدل می‌کنید
\v 8 آن که ثریا و جبّار را آفرید،
\v 9 او ویرانی را بر سر زورمندان نازل می‌کند،
\v 10 ایشان از آن که در محکمه
\v 11 بنابراین، چون شما بینوایان را پایمال می‌کنید
\v 12 زیرا می‌دانم که نافرمانیهایتان بسیار است
\v 13 بنابراین، دانا در چنین زمانه‌ای خاموش خواهد ماند،
\v 14 نیکویی را بجویید و نه بدی را،
\v 15 از بدی نفرت کنید و نیکویی را دوست بدارید،
\v 16 پس خداوندگار، یهوه خدای لشکرها، چنین می‌گوید:
\v 17 در همۀ تاکستانها نوحه‌گری خواهد بود»،
\v 18 وای بر شما که مشتاق روز خداوند هستید!
\v 19 مانند کسی که از شیری بگریزد
\v 20 آیا روز خداوند به عوض روشنایی، تاریکی نخواهد بود؟
\v 21 «من از جشنهای شما نفرت و کراهت دارم،
\v 22 اگرچه قربانیهای تمام‌سوز و هدایای آردیتان را به من تقدیم کنید،
\v 23 سر و صدای سرودهایتان را از من دور کنید؛
\v 24 بلکه بگذارید انصاف همچون آب جاری شود،
\v 25 «ای خاندان اسرائیل، آیا در آن چهل سال در بیابان، برای من قربانی و هدیه آوردید؟
\v 26 شما سَکّوت، پادشاه خود، و کیوان، ستارۀ خدایان خویش، یعنی تمثالهایی را که برای خویشتن ساختید، حمل کردید.»
\v 27 بنابراین، یهوه که نامش خدای لشکرهاست می‌گوید، «من شما را به فراسوی دمشق تبعید خواهم کرد.»

\s5 
\c 6
\p 
\v 1 «وای بر شما که در صَهیون آسوده‌خیالید،
\v 2 به کَلنِه گذر کنید و بنگرید،
\v 3 شما فکر روز بلا را دور می‌سازید،
\v 4 بر تختهای عاج می‌خوابید،
\v 5 بی‌دغدغه با نوای چنگ می‌سرایید
\v 6 شراب را در جامها می‌نوشید
\v 7 بنابراین شما نخستین کسانی خواهید بود که به تبعید می‌روند،
\v 8 خداوندگارْ یهوه به ذات خود قسم خورده است؛ یهوه خدای لشکرها چنین می‌فرماید:
\v 9 اگر ده تن در خانه‌ای باقی مانده باشند، آنان نیز خواهند مرد.
\v 10 و چون خویشاوند کسی که می‌باید جسد او را بسوزاند، وی را برگیرد تا استخوانهایش را از خانه بیرون برد، به کسی که در اندرون خانه است خواهد گفت: «آیا کسی دیگر با توست؟» او پاسخ خواهد داد: «نه»! آنگاه آن شخص خواهد گفت: «خاموش باش! زیرا نام یهوه نباید بر زبان آورده شود.»
\v 11 زیرا اینک خداوند فرمان می‌دهد،
\v 12 آیا اسبان می‌توانند بر صخره‌ها بتازند؟
\v 13 ای شما که در لودِبار
\v # و می‌گویید: «آیا به قوّت خویش کَرنایِم
\v 14 زیرا یهوه خدای لشکرها چنین می‌فرماید:
\v # که شما را از لِبوحَمات

\s5 
\c 7
\p 
\v 1 این است آنچه خداوندگارْ یهوه به من نشان داد: اینک او پس از برداشت محصولِ پادشاه و در آغاز سبز شدن محصول دوّم، ملخان می‌سِرِشت.
\v 2 و وقتی ملخان تمامی گیاه زمین را خورده بودند، گفتم: «آه ای خداوندگارْ یهوه، استدعا دارم که ببخشایی! کاش که یعقوب می‌توانست بایستد، زیرا که بسیار کوچک است.»
\v 3 و خداوند از این کار منصرف گردید. پس خداوند گفت: «چنین نخواهد شد.»
\v 4 این است آنچه خداوندگارْ یهوه به من نشان داد: اینک خداوندگارْ یهوه آتش را به جهت داوری فرا می‌خوانْد. آتش، ژرفای عظیم را فرو بلعید و زمین را سوزانید.
\v 5 پس گفتم: «ای خداوندگارْ یهوه استدعا دارم دست بداری! کاش که یعقوب می‌توانست بایستد، زیرا بسیار کوچک است.»
\v 6 و خداوند از این کار منصرف گردید. پس خداوندگارْ یهوه گفت: «این نیز نخواهد شد.»
\v 7 این است آنچه او به من نشان داد: اینک خداوندگار در کنار دیواری ساخته شده با شاقول ایستاده بود، و شاقولی به دست داشت.
\v 8 و خداوند مرا گفت: «ای عاموس، چه می‌بینی؟» گفتم: «شاقولی.» آنگاه خداوندگار گفت: «اینک من شاقولی در میان قوم خود اسرائیل می‌گذارم؛ و دیگر بار از گناهشان چشم نخواهم پوشید.
\v 9 مکانهای بلند اسحاق منهدم خواهد شد و عبادتگاههای اسرائیل ویران خواهد گشت، و من بر ضد خاندان یِرُبعام، با شمشیر بر خواهم خاست.»
\v 10 آنگاه اَمَصیا، کاهن بِیت‌ئیل، پیامی برای یِرُبعام، پادشاه اسرائیل فرستاده، گفت: «عاموس در میان خاندان اسرائیل علیه تو دسیسه می‌چیند، و این سرزمین تاب تحمل سخنان او را ندارد.
\v 11 زیرا عاموس چنین می‌گوید:
\v 12 آنگاه اَمَصیا به عاموس گفت: «ای نبی، برو و به سرزمین یهودا بگریز. آنجا نان بخور و آنجا نبوّت کن؛
\v 13 اما در بِیت‌ئیل دیگر نبوّت مکن، زیرا اینجا عبادتگاه شاهانه و معبد حکومت است.»
\v 14 عاموس در پاسخ اَمَصیا گفت: «من نه نبی هستم، نه پسر نبی، بلکه رَمه‌بان بودم و انجیر پرورش می‌دادم.
\v 15 اما خداوند مرا از پسِ گله برگرفت و مرا گفت: ”برو و بر قوم من اسرائیل نبوّت کن.“
\v 16 پس حال کلام خداوند را بشنو:
\v 17 «بنابراین، خداوند چنین می‌گوید:

\s5 
\c 8
\p 
\v 1 خداوندگارْ یهوه به من چنین نمودار ساخت: اینک سبدی از میوۀ تابستانی.
\v 2 آنگاه گفت: «ای عاموس، چه می‌بینی؟» گفتم: «سبدی از میوۀ تابستانی.»‌
\v 3 خداوندگارْ یهوه می‌فرماید: «در آن روز سرودهای معبد به شیون بدل خواهد شد.
\v 4 این را بشنوید، ای شما که نیازمندان را پایمال می‌کنید
\v 5 و می‌گویید:
\v # تا ایفَه
\v 6 تا بینوایان را به نقره
\v 7 خداوند به فخر یعقوب قَسم خورده است که:
\v 8 آیا زمین بدین سبب نخواهد لرزید
\v 9 خداوندگارْ یهوه می‌فرماید:
\v 10 جشنهای شما را به سوگواری بدل خواهم کرد،
\v 11 خداوندگارْ یهوه می‌فرماید:
\v 12 و ایشان از دریا تا دریا
\v 13 «در آن روز دختران زیبا و مردان جوان
\v 14 آنان که به ’تقصیرِ‘ سامِرِه سوگند خورده، می‌گویند:

\s5 
\c 9
\p 
\v 1 خداوندگار را دیدم که در کنار مذبح ایستاده بود، و گفت:
\v 2 اگر حتی به هاویه فرو شوند،
\v 3 اگر بر قلۀ کَرمِل پنهان شوند،
\v 4 اگر نزد دشمنانشان به اسیری روند،
\v 5 خداوندگارْ خداوندِ لشکرها،
\v 6 آن که غُرفه‌های بالاخانۀ خود را در آسمان بنا می‌کند،
\v 7 خداوند می‌فرماید:
\v 8 هان چشمان خداوندگارْ یهوه بر مملکتِ گناهکار است،
\v 9 «زیرا اینک من فرمان خواهم داد،
\v 10 تمامی گناهکارانِ قوم من به شمشیر خواهند مرد،
\v 11 «در آن روز، خیمۀ داوود را که فرو افتاده
\v 12 تا ایشان باقیماندگان اَدوم را به تصرف آورند،
\v 13 خداوند می‌فرماید: «هان روزهایی می‌آید
\v 14 من سعادت را به قوم خود اسرائیل باز خواهم گردانید،
\v 15 و یهوه خدای شما می‌گوید: