plt_ulb/60-JAS.usfm

\id JAS
\ide UTF-8
\h Jakoba
\toc1 Jakoba
\toc2 Jakoba
\toc3 jas
\mt Jakoba

\s5
\c 1
\p 
\v 1 Jakoba, mpanompon'Andriamanitra sy Tompo Jesosy Kristy, ho an'ireo foko roa ambin'ny folo niparitaka: arahaba. 
\v 2 Raiso ho fifaliana avokoa izany, ry rahalahy, rehefa misedra olana samihafa ianareo. 
\v 3 Fantatrareo fa ny fitsapana ny finoanareo dia mahantonga faharetana.

\s5
\v 4 Avelao ny faharetana hahatanteraka ny asany, mba tena hivoatra sy ho feno tanteraka ianareo, ka tsy ho ory na inona na inona. 
\v 5 Fa raha misy aminareo mila fahendrena, aoka izy hangataka izany amin'Andriamanitra, ilay iray izay manome an-tsitrapo sy tsy mandatsa izay rehetra mangataka, ary omeny azy izany.

\s5
\v 6 Fa avelao izy hangataka amin'ny finoana, tsy misalasala amin'inona na inona. Fa izay misalasala dia tahaka ny onjan-dranomasina izay entin'ny rivotra sy mitopatopa. 
\v 7 Fa izany olona izany dia tsy tokony hieritreritra ny handray na inona na inona avy amin'ny Tompo. 
\v 8 Ny olona tahaka izany dia miroa saina, miovaova amin'ny lalany rehetra.

\s5
\v 9 Aoka ny rahalahy mahantra hanao ny fisandratany ho reharehany, 
\v 10 fa ny olona manan-karena amin'ny fietreny, satria izy dia hilofika tahaka ny voninkazo-dia eny amin'ny ahitra. 
\v 11 Fa ny masoandro dia miposaka amin'ny hafanana mahamay ary manamaina ny ahitra. Ny voninkazo dia mihintsana, ary ny hatsarany dia ho levona. Toy izany koa, ny olona manan-karena dia halazo eny amin'ny atsasaky ny diany.

\s5
\v 12 Sambatra ny olona izay miaritra fitsapana. Satria rehefa avy nandalo fitsapana izy, dia handray ny satroboninahitry ny fiainana, izay nampanantenaina tamin'ireo izay tia an' Andriamanitra. 
\v 13 Rehefa misy halaim-panahy dia aoka izy tsy hiteny hoe: "Andriamanitra no naka fanahy ahy," satria Andriamanitra tsy azon'ny ratsy alaina fanahy, sady tsy mba maka fanahy na an'iza na iza.

\s5
\v 14 Fa samy alaim-panahy amin'ny faniriany manokana ny olona tsirairay, izay mampiemotra sy mandresy azy. 
\v 15 Rehefa avy torontoronina ny faniriana, dia miteraka fahotana izany. Ary rehefa mitombo tanteraka ny ota, dia miteraka fahafatesana. 
\v 16 Aza mety ho fitahina, ry rahalahy malalako.

\s5
\v 17 Ny fanomezana tsara rehetra sy ny fanomezana tonga lafatra rehetra dia avy any ambony. Izany dia midina avy amin'ny Rain'ny fahazavana. Miaraka aminy dia tsy misy fiovana na aloka nohon'ny fiodinana. 
\v 18 Andriamanitra dia nisafidy ny hanome fahaterahana antsika amin'ny tenin'ny fahamarinana, mba ho karazana voaloham-bokatr'ireo zavatra rehetra izay noforoniny isika.

\s5
\v 19 Fantatrareo izany, ry rahalahy malalako: aoka ny olona rehetra halaky hihaino, tsy hiteny haingana, ary tsy halaky ho tezitra. 
\v 20 Fa ny hatezeran'ny olona dia tsy ahefana ny fahamarinan'Andriamanitra. 
\v 21 Koa esory ny fahalotoana rehetra sy ny faharatsiana rehetra. Amim-panetre-tena dia raiso ny teny efa napetraka, izay afaka mamonjy ny fanahinareo.

\s5
\v 22 Aoka ho mpankatoa ny teny ianareo fa tsy mpihaino fotsiny ihany, ka mamitaka ny tenanareo. 
\v 23 Fa raha misy mpihaino ny teny nefa tsy mpankatoa, dia tahaka ny olona izay mandinika ny tarehiny voajanahary anaty fitaratra izy. 
\v 24 Mandinika ny tenany izy ka mandeha avy eo ary manadino avy hatrany ny momba azy. 
\v 25 Fa ny olona izay mandinika tsara ny lalànan'ny fahafahana tonga lafatra, sy manohy manao izany, fa tsy hoe mpihaino fotsiny izay manadino, dia ho tahiana amin'ireo asany izany olona izany.

\s5
\v 26 Raha misy mihevi-tena ho mpivavaka, nefa tsy mifehy ny lelany, dia mamitaka ny fony izy, ary tsy misy vidiny ny fivavahany. 
\v 27 Ny fivavahana madio sy tsy misy pentina eo anoloan' Andriamanintsika sy ny Raintsika dia izao: hanampy ireo kamboty sy ireo mpitondratena amin'ny fahorian'izy ireo, ary miaro ny tena mba tsy hisy pentina avy amin'izao tontolo izao.

\s5
\c 2
\p 
\v 1 Ry rahalahiko, aza mihazona ny finoana an'i Tompontsika Jesosy Kristy, Ilay Tompon'ny voninahitra, amin'ny fiagarana amin'ny olona sasany. 
\v 2 Ataovy hoe misy olona miditra ao amin'ny fivorianareo manao peratra volamena sy akanjo tsara, ary misy lehilahy mahantra ihany koa miditra manao akanjo maloto. 
\v 3 Raha mijery ilay olona miakanjo tsara ianao ary miteny hoe: "Azafady mitoera eto amin'ny toerana tsara," fa hiteny amin'ilay lehilahy mahantra kosa hoe: "Mitsangàna ianao ery," na hoe: "Mipetraha eto an-tongotro," 
\v 4 moa tsy mifampitsara aminareo ianareo? Moa tsy lasa mpitsara amin'ny eritreri-dratsy ianareo?

\s5
\v 5 Mihainoa, ry rahalahy malalako, tsy efa nofidian' Andriamanitra ve ny mahantran'izao tontolo izao mba hanankarena amin'ny finoana sy mba ho mpandova ny fanajakana izay nampanantenainy ireo izay tia Azy? 
\v 6 Fa ianareo dia nanala baraka ny mahantra! Moa tsy ny mpanan-karena ve no mampahory anareo? Moa tsy ireo va no mitarika anareo ho eo amin'ny fitsarana? 
\v 7 Moa tsy izy ireo va no nanaratsy ny anarana tsara izay anareo?

\s5
\v 8 Na izany aza, raha manatanteraka ny lalàn'ny mpanjaka ianareo, araky ny Soratra Masina hoe: "Tiava ny namanao tahaka ny tenanao," dia manao ny tsara ianareo. 
\v 9 Fa raha manome sitraka ny olona sasany kosa ianareo, dia manota, ka voaheloka toy ny mpandika lalàna.

\s5
\v 10 Fa na iza na iza mankatoa ny lalàna rehetra, kanefa lavo amin'ny lalana iray monja, dia ho meloka amin'ny lalàna rehetra. 
\v 11 Fa ilay niteny hoe: "Aza mijangajanga," dia niteny ihany koa hoe: "Aza mamono olona." Raha tsy mijangajanga ianareo, kanefa mamono olona, dia lasa mpandika lalàna.

\s5
\v 12 Noho izany mitenena sy manaova tahaka ireo izay ho tsaraina amin'ny lalàn'ny fahafahana. 
\v 13 Fa ny fitsarana dia tonga tsy misy famindram-po amin'ireo izay tsy naneho famindram-po. Ary ny famindram-po dia mandresy ny fitsarana.

\s5
\v 14 Inona no soa, ry rahalahiko, raha milaza ny olona iray fa manam-pinoana izy, kanefa tsy misy asa? Afaka hamonjy azy ve izany finoana izany? 
\v 15 Ataovy hoe misy rahalahy na anabavy ratsy fitafy sy tsy ampy sakafo isan'andro. 
\v 16 Ataovy hoe misy iray aminareo miteny amin'izy ireo hoe: "Mandehana am-piadanana, manaova mafana ary mivokisa." Raha tsy manome azy ireo ny zavatra ilainy ho an'ny vatana ianareo, inona no mahatsara izany? 
\v 17 Dia toy izany koa ny finoana, raha tsy misy asa izany, dia maty.

\s5
\v 18 Nefa mety misy olona miteny hoe: "Manam- pinoana ianao, ary izaho manan'asa." Asehoy ahy ny finoanao tsy misy asa, dia hasehoko anao koa ny finoako amin'ny alalan'ny asako. 
\v 19 Ianao dia mino fa iray ihany ny Andriamanitra; tsara izany ataonao izany. Fa na ireo demonia aza mino izany, ka dia mangovitra izy ireo. 
\v 20 Tianareo ho fantatra ve, ry lehilahy adala, fa ny finonana tsy misy asa dia tsy misy ilaina azy?
\f + \ft Fanamarihana: Ny dikan-teny taloha sasany dia mamaky hoe: "Tianareo ho fantatra va, ry lehilahy adala, hoe nahoana ny finoana tsy misy asa no maty?" \f*

\s5
\v 21 Tsy tamin'ny asa koa ve no nanamarinana an'i Abrahama raintsika rehefa nanolotra an'Isaka zanany lahy teo amin'ny alitara izy? 
\v 22 Hitanao fa ny finoana dia niasa niaraka tamin'ny asany, ary amin'ny asa dia nivoatra tanteraka ny finoany. 
\v 23 Dia tanteraka ny Soratra Masina izay milaza hoe: "Abrahama nino an'Andriamanitra, ka nisaina taminy ho fahamarinana izany," ary izy nantsoina hoe sakaizan'Andriamanitra. 
\v 24 Hitanareo izao fa amin'ny asa no hanamarinana ny olona, fa tsy amin'ny finoana ihany.

\s5
\v 25 Toy izany koa, Rahaba mpivaro-tena tsy nohamarinina tamin'ny asa koa ve izy, rehefa nandray ireo iraka sy nandefa azy ireo tamin'ny lalan-kafa? 
\v 26 Fa maty ny tena raha misaraka amin'ny fanahy, dia toy izany ihany koa, ny finoana tsy misy asa dia maty.

\s5
\c 3
\p 
\v 1 Tsy olona maro no tokony ho lasa mpampianatra, ry rahalahiko. Fantantsika fa handray fitsarana mafy kokoa isika. 
\v 2 Fa isika rehetra dia tafintohina amin'ny fomba maro. Raha misy tsy tafintohina amin'ireo teny, dia lehilahy matotra tanteraka izy, afaka mifehy na dia ny tenany iray manontolo aza.

\s5
\v 3 Ary raha asiantsika lamboridy eo ambavan'ireo soavaly mba hankatoavan'izy ireo antsika, dia afaka mitondra ny vatan'izy ireo iray manontolo ihany koa isika. 
\v 4 Jereo ihany koa fa ireo sambo, na dia lehibe tokoa aza izy ireny ary entin'ny rivo-mahery, dia voavilin'ny familiana tena kely any amin'izay rehetra tian'ny mpanamory.

\s5
\v 5 Toy izany koa ny lela dia rantsana kely amin'ny vatana, kanefa izy dia mihambo zavatra betsaka. Jereo ihany koa ny hakelin'ny afo izay mandoro ala be. 
\v 6 Ny lela ihany koa dia afo, tontolon'ny fahotana napetraka teo amin'ny ratsam-batantsika. Izany dia manisy pentipentina ny vatana iray manontolo ary mandoro ny lalam-piainana. Arehitrin'ny helo ny tenany.

\s5
\v 7 Fa ny karazam-bibidia rehetra, vorona, biby mandady, ary zava-boaharin-dranomasina dia folaka ary nofolahin'ny olombelona. 
\v 8 Fa momban'ny lela, tsy misy olona mahavita mamolaka izany. Io dia ratsy tsy hay fehezina, feno poizina mahafaty.

\s5
\v 9 Amin'io no hiderantsika ny Tompo sy ny Ray, ary amin'io no hanozonantsika olona, izay natao nitovy tamin'Andriamanitra. 
\v 10 Avy amin'izany vava izany ihany no hivoahan'ny fitahiana sy fanozonana. Ry rahalahiko, tsy tokony hitranga ireo zavatra ireo.

\s5
\v 11 Moa ny loharano va mamoaka rano mamy sy mangidy avy amin'ny fivoahany? 
\v 12 Moa ny hazon'ny aviavy va, ry rahalahiko, mamoa oliva? Na ny voaloboka, mamoa aviavy? Ny rano masira koa dia tsy afaka hanome rano mamy.

\s5
\v 13 Iza no hendry sy mahalala eo anivonareo? Avelao izany olona izany hampiseho fiainana tsara amin'ny asany amin'ny fanetren-tenan'ny fahendrena. 
\v 14 Fa raha manana fialonana mangidy ianareo ary fanirian-daza ao am-ponareo, dia aza mihambo na mandainga manohitra ny marina.

\s5
\v 15 Izany dia tsy fahendrena izay nidina avy any ambony. Fa kosa, avy amin'ny tany, ny tsy ara-panahy, ny demoniaka izany. 
\v 16 Fa any amin'izay misy fialonana sy fanirian-daza, dia misy fifanjevona sy fanaovana ny ratsy rehetra. 
\v 17 Fa ny fahendrena avy any ambony dia madio aloha, avy eo feno fiadanana, malemy fanahy, mihevitra ny hafa, feno famindram-po sy vokatra tsara, tsy malemy, ary tsotra. 
\v 18 Ny vokatry ny fahamarinana dia voafafy am-piadanana eo anivon'ireo izay mampihavana.

\s5
\c 4
\p 
\v 1 Avy aiza no niavian'ireo ady sy ireo fifandirana eo aminareo? Moa va ireo tsy avy amin'ny fanirianareo izay miady amin'ny mpikambana eo anivonareo? 
\v 2 Maniry ianareo, nefa tsy manana. Mamono sy mitsiriritra ianareo, nefa tsy afaka ny ahazo. Miady sy mifanditra ianareo. Tsy manana ianareo satria tsy mangataka. 
\v 3 Mangataka ianareo nefa tsy mahazo satria ratsy fangataka, mba hahafahanareo mampiasa izany ho amin'ny fanirianareo.

\s5
\v 4 Ianareo ry Mpijanganjanga! Moa tsy fantatrareo ve fa ny fisakaizana amin'izao tontolo izao dia fandrafiana manohitra an'Andriamanitra? Koa na iza na iza te-ho sakaizan'izao tontolo izao dia manao ny tenany ho fahavalon'Andriamanitra. 
\v 5 Sa ianareo va mieritreritra fa ny Soratra Masina dia miteny zava-poana hoe: "Ny Fanahy izay nataony niaina tao amintsika dia saro-piaro loatra"?

\s5
\v 6 Fa Andriamanitra manome fahasoavana bebe kokoa, noho izany dia hoy ny soratra masina hoe: "Andriamanitra manohitra ny mpirehareha, fa manome fahasoavana ny mpanetry tena" 
\v 7 Ka maneke an'Andriamanitra. Tohero ny devoly, dia handositra anareo izy.

\s5
\v 8 Manakaikeza an'Andriamanitra, dia hanakaiky anareo izy. Diovy ny tananareo, ry mpanota, ary diovy ny fonareo, ry mpiroa saina. 
\v 9 Malahelova, misaonà, ary mitomania! Aoka ny fiomehezanareo hody fitomaniana, ary ny fifalianareo ho fanjoretana. 
\v 10 Manetre-tena eo anatrehan'ny Tompo, dia hanandratra anareo Izy.

\s5
\v 11 Aza mifanaratsy ianareo, ry rahalahy. Ny olona izay manaratsy ny rahalahy na mitsara ny rahalahiny dia manohitra ny lalàna ary mitsara ny lalàna. Raha mitsara ny lalàna ianareo, dia tsy mpankàto ny lalàna, fa mpitsara. 
\v 12 Iray ihany no manome lalàna sy mitsara. Izy ilay iray afaka mamonjy sy mandringana. Iza moa ianao, izay mitsara ny namanao?

\s5
\v 13 Koa mihainoa, ianareo izay miteny hoe: "Anio na rahampitso hiditra ato amin'ity tanàna ity isika, hijanona herintaona any, hanao varotra, ary haka tombony." 
\v 14 Iza no mahalala izay hitranga rahampitso, ary inona ny fiainanareo? Fa zavona mipoitra vetivety ianareo ary avy eo dia levona.

\s5
\v 15 Fa kosa, tokony hilaza ianareo hoe: "Raha sitraky ny Tompo, dia ho velona isika ary hanao an'itsy na hanao an'iroa." 
\v 16 Fa ankehitriny ianareo dia mirehareha amin'ireo tetika mieboebo. Ny fireharehana rehetra tahak'izany dia ratsy. 
\v 17 Ka ho an'izay rehetra mahalala manao ny tsara nefa tsy manao izany, dia heloka ho azy izany.

\s5
\c 5
\p 
\v 1 Avia, ianareo izay manan-karena, mitomania sy midradradradrà noho ireo fahoriana tonga aminareo. 
\v 2 Ny harenareo efa lo, ary ny fitafianareo efa lanin'ny kalalao. 
\v 3 Ny volamenanareo sy ny volafotsinareo dia efa harafesina. Ny harafesiny dia ho vavolombelona hiampanga anareo. Handoro ny nofonareo tahaka ny afo izany. Notehirizinareo ny harenareo ho amin'ny ireo andro farany.

\s5
\v 4 Indro, ny karaman'ireo mpiasa dia mitaraina _ny karama izay nohazoninareo tsy ho an'ireo izay nampamokatra ny sahanareo, ary ireo fitarainan'ny mpijinja dia efa tonga any an'tsofin'ny Tompon'ny maro. 
\v 5 Niaina tamin'ny harena teto an-tany ianareo ary nanara-po tamin'ny tenanareo. Natavezinareo ny fonareo ho an'ny andro famonoana. 
\v 6 Nanameloka sy namono ny olo-marina ianareo. Tsy nanohitra anareo izy.

\s5
\v 7 Koa mahareta, ry rahalahy, mandra-piavin'ny Tompo. indro, ny mpamboly miandry ny vokatra sarobidy avy amin'ny tany. Miandry amim-paharetana izany izy, mandra-pahazoan'izany ny voaloha sy ny fara-orana. 
\v 8 Ianareo, ihany koa, mahàreta. Hatanjaho ny fonareo, satria efa akaiky ny fiavian'ny Tompo.

\s5
\v 9 Aza mifampitaraina, ry rahalahy, mba tsy ho tsaraina ianareo. Indro, ny mpitsara mijoro eo am-baravarana. 
\v 10 Makà ohatra, ry rahalahy, avy amin'ny fijaliana sy faharetan'ireo mpaminany, ireo izay niteny tamin'ny anaran'ny Tompo. 
\v 11 Indro, ataontsika toy ny sambatra ireo izay efa niharitra. Efa renareo ny fiaretan'i Joba, ary fantatrareo ny tanjon'ny Tompo, ny maha-feno fangorahana sy famindram-po Azy.

\s5
\v 12 Fa ambonin'ny rehetra, ry rahalahiko, aza mianiana, na amin'ny lanitra na amin'ny tany, na amin'ny fianianana hafa. Fa kosa, aoka ny teninareo hoe: "Eny" ho "Eny" ary ny "Tsia" ho "Tsia," mba tsy hiditra amin'ny fitsarana ianareo.

\s5
\v 13 Misy olona va eo aminareo mijaly amin'ny ady sarotra? Aoka izy hivavaka. Misy olona faly ve? Aoka izy hihira fiderana. 
\v 14 Misy marary va eo anivonareo? Aoka izy hiantso ny loholon'ny fiangonana, ary aoka izy ireo hivavaka ho azy. Aoka izy ireo hanosotra menaka azy amin'ny anaran'ny Tompo. 
\v 15 Ny fivavaky ny finoana no hanasitrana ilay olona marary, ary ny Tompo hanangana azy. Raha nanota izy, dia hamela azy Andriamanitra.

\s5
\v 16 Koa mifaneke heloka ianareo, ary mifampivavaha, mba ho sitrana ianareo. Ny vavaka ataon'ny olo-marina dia tena matanjaka amin'ny fiasany. 
\v 17 Elia dia lehilahy nitovy tamintsika ihany. Nivavaka mafy izy mba tsy hilatsahan'ny ranon'orana, ary tsy nilatsaka tamin'ny tany nandritra ny telo taona sy enim-bolana izany. 
\v 18 Avy eo nivavaka indray Elia. Ny lanitra dia nanome ranon'orana, ary ny tany namoa ny vokany.

\s5
\v 19 Ry rahalahiko, raha misy eo aminareo miala amin'ny fahamarinana, ary misy anankiray mampiverina azy, 
\v 20 dia tokony ho fantatr'io olona io fa na iza na iza manala ny mpanota iray amin'ny lalan-diso dia hamonjy azy amin'ny fahafatesana, ary hanarona fahotana marobe.