lo_gen_text_ulb/43/21.txt

\v 21 ເມ່ ອື ເດນີ ທາງ ກບັ ຄນື ພ ຫໍ າ ທ່ ພີ ກັ ໄດ ້ ພວກ ຂາ້ ນອ້ ຍ ຈ່ ງຶ ໄຂ ຖງົ ເຂາົ້ ແລະ ແຕ່ ລະຄນົ ກ ພໍ ບົ ເງນິ ທ່ ໄີ ດ ຈ້ ່ າຍ ຄ່ າ ຊ ື້ ເຂາົ້ ຄບົ ຕາມ ຈາໍ ນວນ ເດມີ; ພວກ ຂາ້ ນອ້ ຍ ຈ່ ງຶ ເອາົ ມາ ສ່ ງົ ຄນື ໃຫ ທ້ ່ ານ. ພວກ ຂາ້ ນອ້ ຍ ບ່ ຮໍ ູ ວ້ ່ າ ແມ່ ນ ຜູໃ້ ດ ເອົາ ເງ ິ ນ ນັ້ນ ມາ ໃສ່ ໄວ້ ໃນ ຖົງ ເຂົ້າ. \v 22 ເທ່ ອື ນ ີ້ ພວກ ຂ້ານ້ອຍ ຖື ເງ ິ ນ ມາ ນໍາ ຫລາຍ ສົມຄວນ ເພື ່ ອ ຂໍ ຊື້ ເຂົ້າ ອີກ.” \v 23 ຄົນ ຮັບໃຊ້ ຈຶ ່ ງ ເວົ້າ ວ່າ, “ຢ່າ ອຸກໃຈ ແລະ ຢ້ານກົວ ເລຍີ. ພຣະເຈາົ້ ຂອງ ພວກເຈາົ້ ອງົ ທ່ ເີ ປນັ ພຣະເຈາົ້ ຂອງ ພ່ ໍພວກເຈາົ້ ໄດ ເ້ ອາົ ເງນິ ນ ໃີ້ ສ່ ໃນ ຖງົ ເຂາົ້ ໃຫ ້ ພວກເຈົ້ າ. ເງ ິ ນ ທີ ່ ພວກເຈົ້າ ໄດ ຈ້ ່ າຍ ນນັ້ ຂອ້ ຍ ໄດ ຮ້ ບັ ຮຽບຮອ້ ຍ ແລວ້.” ແລວ້ ຄນົ ຮບັ ໃຊ ກ້ ນໍ າໍ ຊເີ ມໂອນ ອອກ ມາ ຫາ ພວກເຂົາ.