lo_gen_text_ulb/22/01.txt

\c 22 \v 1 ຕໍ່ມາ ພຣະເຈົ້າົ້ ໄດ ລ້ ອງໃຈ ອບັ ຣາຮາມ; ພຣະອົງ ເອີ້ນ ເພ່ ນິ ວ່ າ, “ອບັ ຣາຮາມ ເອຍີ” ແລະ ອບັ ຣາຮາມ ກ ຕໍ ອບ ວ່ າ, “ໂດຍ ຂາ້ ນອ້ ຍ ກາໍ ລງັ ຟງັ ຢ່ ູ.” \v 2 ພຣະເຈາົ້ ສ່ ງັ ວ່ າ, “ເອາົ ອຊີ າກ ລູກຊາຍ ຂອງ ເຈາົ້ ຄ ື ລູກຊາຍ ຄນົ ດຽວ ທ່ ເີ ຈາົ້ ຮກັ ຫລາຍ ນນັ້ ໄປ ທ່ ແີ ຄວນ້ ໂມຣຢິ າ. ຈ ໃຫ ເ້ ຈາົ້ ເຜາົ ລາວ ຖວາຍ ເປນັ ເຄ່ ອື ງ ບູຊາ ແກ່ ເຮາົ ຢ່ ູ ເທງິ ພູເຂາົ ແຫ່ ງ ໜ່ ງຶ ຊ່ ງຶ ເຮາົ ຈະ ບອກ ເຈາົ້ ທ່ ີ ນນັ້.” \v 3 ອບັ ຣາຮາມ ຈ່ ງຶ ລຸກ ຂນຶ້ ແຕ່ ເຊາົ້ ມດື ຈດັ ຕຽມ ເອາົ ຟນື ເພ່ ອື ເຜາົ ເຄ່ ອື ງ ບູຊາ, ເອາົ ເຄ່ ອື ງ ຂອງ ບນັ ທຸກ ໃສ່ ເທງິ ຫລງັ ລໍ ແລະ ເອາົ ອຊີ າກ ກບັ ຄນົ ຮບັ ໃຊ ສ້ ອງ ຄນົ ໄປ ນາໍ ຕນົ. ພວກເຂາົ ອອກ ເດນີ ທາງ ມ່ ຸງໜາ້ ໄປ ສ່ ູ ບ່ ອນ ທ່ ພີ ຣະເຈາົ້ ໄດ ບ້ ອກ.