lo_gen_text_ulb/38/24.txt

\v 24 ຢ່ ູ ຕ່ ໍ ມາ ປະມານ ສາມ ເດອື ນ ມ ຄີ ນົ ມາ ບອກ ຢູດາ ວ່ າ, “ດຽວ ນ ຕີ້ າມາ ລູກໃພ ຂ້ ອງ ເຈາົ້ ຖກື ເຂາົ ຫລນິ້ ມານ ສາ ແລວ້.” ຢູດາ ຈ່ ງຶ ສ່ ງັ ວ່ າ, “ເອາົ ນາງ ອອກ ມາ ແລະ ເຜາົ ໃຫ ຕ້ າຍ ທງັ ເປນັ.” \v 25 ເມ່ ອື ເຂາົ ເອາົ ນາງ ອອກ ມາ ຂາ້ ງ ນອກ ນາງ ຈ່ ງຶ ສ່ ງົ ຄນົ ໄປ ບອກ ກບັ ພ່ ປໍ ່ ູ ວ່ າ, “ຂອ້ ຍ ຖພື າ ນາໍ ຄນົ ທ່ ມີ ຂີ ອງ ເຫລ່ າົ ນ.ີ້ ຈ່ ງົ ເບ່ ງິ ກາ ທ່ ມີ ເີ ຊອື ກ ຫອ້ ຍ ກບັ ໄມເ້ ທາົ້ ນ ດີ້ ູ ວ່າ ເປັນ ຂອງ ໃຜ?” \v 26 ຢູດາ ຈື ່ ຂອງ ເຫລົ ່ ານັ້ນ ໄດ ້ ແລະ ເວາົ້ ວ່ າ, “ນາງ ເຮດັ ຖກື ຕອ້ ງ ແລວ້. ຂອ້ ຍ ບ່ ໄໍ ດ ເ້ ຮດັ ຕາມ ຄໍາ ຕກົ ລງົ ທ່ ມີ ຕີ ່ ໍ ນາງ. ຂອ້ ຍ ຄວນ ຈະ ໃຫ ນ້ າງ ແຕ່ ງງານ ກບັ ເສລາ ລູກຊາຍ ຂອງຂ້ອຍ.” ແຕ່ ນັ້ນມາ ຢູດາ ກ ບໍ ່ ໄໍ ດ ນ້ ອນ ນາໍ ນາງ ອກີ ຈກັ ເທ່ ອື.