\v 18 ແຕ່ ໂລດ ຕອບ ວ່ າ, “ທ່ ານເອຍີ ຂາ້ ນອ້ ຍ ຂໍ ນາໍ ຢ່ າ ໃຫ ພ້ ວກ ຂາ້ ນອ້ ຍ ໄປ ຍງັ ທ່ ນີ ນັ້ ເທາະ. \v 19 ການ ທ່ ີ ທ່ ານ ຊ່ ວຍ ຊວີ ດິ ພວກ ຂາ້ ນອ້ ຍ ໄວ ້ ກ ເໍ ປນັ ຄວາມ ເມດຕາ ອັນ ໃຫຍ່ ຫລວງ ຢູ ່ ແລ້ວ. ແຕ່ ເນີນພູ ນັ້ນ ຢ່ ູ ໄກ ຫລາຍ. ໄພພບິ ດັ ອາດ ຕາມ ມາ ທນັ ຂາ້ ນອ້ ຍ ກໄໍ ດ ້ ແລະ ຂ້ານ້ອຍ ຈະ ຕາຍ ກ່ ອນ ຈະ ໄປ ເຖິງ ທີ ່ ນັ້ນ. \v 20 ທ່ານ ເຫັນ ເມືອງ ນ້ອຍໆ ນັ້ນ ບໍ? ເມືອງ ນັ້ນ ຢ່ ູ ໃກ ພ້ ທໍ ່ ຈີ ະ ໄປ ເຖິງ ໄດ້. ໂຜດ ໃຫ້ ຂ້ານ້ອຍ ໄປ ທີ ່ ນັ້ນ ສາ. ທ່ ານ ເບ່ ງິ ເຫນັ ວ່ າ ມນັ ເປນັ ບ່ ອນ ນອ້ ຍໆ ແລະ ພວກ ຂາ້ ນອ້ ຍ ຈະ ປອດໄພ.”