\v 16 ຢູດາ ເວົ້າ ວ່ າ, “ບໍ ່ ຮູ ້ ຈະ ເວົ້າ ກບັ ທ່ ານ ຢ່ າງ ໃດ ແລວ້ ທ່ ານເອຍີ? ບ່ ມໍ ທີ າງ ໂຕຖ້ ຽງ ໄດ ແ້ ລວ້? ແລະ ບ່ ຮໍ ູ ວ້ ່ າ ຈະ ພສິ ູດ ຄວາມ ບຣໍ ສິ ຸດ ໄດ ຢ້ ່ າງ ໃດ? ພຣະເຈາົ້ ໄດ ້ ປະຈານ ຂາຍໜາ້ ຄວາມຜດິ ຂອງ ພວກເຮາົ ແລວ້. ບດັ ນ ີ້ ພວກເຮາົ ທຸກຄນົ ຕກົ ເປນັ ຄນົ ຮບັ ໃຊ ຂ້ ອງທ່ ານ ແລະ ບ່ ແໍ ມ່ ນແຕ່ ຜູ ດ້ ຽວ ທ່ ທີ ່ ານ ໄດ ພ້ ບົ ຈອກ ນາໍ.” \v 17 ໂຢເຊບັ ເວາົ້ ວ່ າ, “ໂອ ບ່ !ໍ ຂອ້ ຍ ຈະ ເຮດັ ເຊ່ ນັ ນນັ້ ບ່ ໄໍ ດ ດ້ ອກ ຂອ້ ຍ ພບົ ຈອກ ນາໍ ຜູໃ້ ດ ແມ່ ນ ຜູນ້ ນັ້ ແຫລະ ທ່ ຈີ ະ ຕກົ ເປນັ ຄນົ ຮບັ ໃຊ ຂ້ ອງຂອ້ ຍ. ນອກ ນັ້ນ ຈ່ ງົ ກບັ ເມອື ຫາ ພ່ ຂໍ ອງ ພວກເຈາົ້ ຢ່ າງ ປອດໄພ ສາເຖີດ.”