\v 9 اَن که اَگو در نورِ اَما از بِراسو خوش دل رَنجش اوشه ، اَنوز در ظلمت اُدای .\v 10  اَنَ که براسو خوش دوس شَدَره در روشنایی اِسی و در اَنَ هیچ ناراحتی اوش نی .  اَما اَنَ که از براسو خوش دِلخوره ،  \v 11 ظلمات اِسی در تاریکی راه اَچِدای . اَنَ که نافهمدای اَکُجا اَچدای بخاطر ظُلمت چَشُش کور بُده