skr_rev_text_reg/06/03.txt

\v 3 ۔ جڈاں بّرے نے ڈوجھی مُہر کھولی، میں ڈوجھے جاندار کوُ ایہہ آدھے ہوئے سُنا، "آؤ!" \v 4 ۔ وَل ہَک بئیا گھوڑا جیندا رنگ بہوں زیادہ رَتا ہا باہر نکلا اوُں گھوڑے دے سوار کوُ اختیار ڈِتا گیا ہا کہ اوہ زمین تے صلح چا گھنے تاں جو زمین دے راہون آلے ہِک ڈوجھے دا قتل کرن اَتے گھوڑے دے سوار کوُ ہِک وڈی تلوار ڈِتی گئی۔