See in Reader
1 line
898 B
Plaintext
1 line
898 B
Plaintext
\v 5 ۔ اَتے جئیں فرشتے کوُ میں سمندر تے سُکی زمین تے کھڑے ڈِٹھا ہااوُں نے اپنا سجا ہتھ آسمان دی طرف چاتا۔ \v 6 ۔ اَتے جو ابدالآباد زندہ راہسی تے جئیں نے آسمان تے اوُندے اندر دیاں شئیاں تے سُکی زمین تے اوُندے اُتے دیاں شئیاں تے سمندر تے اوُندے اندر دیاں شئیاں پیدا کیتیاں ہَن اوُں دی قسم کھا کے آکھے جو ہُن بئی دیر نہ تھی سی۔ \v 7 ۔ بلکہ ستویں فرشتے دی آواز ڈیون دے زمانے وَچ جداں اوہ نرسنگا پھونکن کوُ ہوسی تاں خدا دا لُکیا ہویا مطلب اوُں کوشخبری دے موافق جو اوُں نے اپنے بندیاں نبیاں کوُ ڈِتی ہا پورا تھی سی۔ |