skr_rev_text_reg/18/15.txt

\v 15 ۱۵۔ اِنہاں شئیاں دے سوداگر جو اِیں دے پاروں امیر بن گئے ہَن۔ اوُں دے عذاب کوُ ڈیدھے ہوئے اوُں دے کولوں دوُر کھڑے تھی ویسن تے روسن۔ \v 16 ۱۶۔ اوہ آکھسن افسوس، افسوس اوہ وڈا شہر جو سوتی ارغوانی، قرمزی کپڑے پا کے تے موتی جواہرات نال سجیا ہا۔ \v 17 ۱۷۔ کجھ ہی دیر بعد اُنہاں دی اتنی دولت برباد تھی گئی اَتے جیہڑے ویلے ناخدا تے جہاز دے سارے مسافر تے ملاح تے جتنے سمندر دا کم کریندے ہَن۔