\c 4 \v 1 ۱۔ اِنہاں گالہیں دے بعد میں آسمان اِچ ہِک دروازہ کُھلیا ہویا ڈیکھیا اَتے جئیں کوُ پہلے میں نرسنگے جئی آواز دے نال اپنے نال گالہیں کریندے ہوئے سُنیا ہا، اوُں نے آکھیا "اِتھاں اُتے آونج اَتے میں تیکوُ اوہ سارا کجھ ڈیکھیساں جو اِنہاں گالہیں دے بعد تھیون آلیاں ہِن۔ \v 2 ۔ جلدی نال میں روح اِچ آگیا اَتے میں آسمان تے ہِک تخت ڈِٹھا جیندے تے کوُئی بیٹھا ہا۔ \v 3 ۔ جیہڑا اوُندے تے بیٹھا ہا اوہ سنگِ یشب تے عقیق جیا ڈکھائی ڈیندا ہا۔اوُں تخت دے آسے پاسے دھنک ہائی۔ دھنک زمُرد جئی نظر آندی ہائی۔