\c 10 \v 1 ۱۔ وَل میں ہک بئے زورآور فرشتے کوُ بَدل پاتے ہوئے آسمان توں اُتردے ہوئے ڈِٹھا۔ اوُندے سر تے دھنک ہا اَتے اوُندا چہرہ سورج دی کار ہا اَتے اوُندے پیر اَگ دے ستوناں دی کار ہا۔ \v 2 ۔ اَتے اوُندے ہتھ اِچ ہک نِکی جئی کھلی ہوئی کتاب ہائی۔ اوُں نے اپنا سجا پیر تاں سمندر تے رکھیا تے کھبا سُکی زمین تے۔
See in Reader
