\v4۴۔ اَتے صبر کوُ اپنا کم کرن ڈیوووتاں جو تُساں پورے اَتے کامل تھی ونجو اَتے تُہاڈے اِچ کہیں گال دی کمی نہ راہوے۔
\v5۵۔ پر اگر تہاڈے وچوں کئیں وچ حکمت دی کمی ہوئے تاں خدا کولوں منگے جیہڑا بغیر ملامت کیتیاں ہویاں