skr_act_text_reg/27/27.txt

\v 27 ۲۷۔ جڈاں چودھویں رات آئی تےاساں بحراوریہ وِچ ٹکراندے راہے تاں ادھی رات دے ویلے ملاحاں نے سوچیا کہ اوہ جزیرے تے پہچن آلے ہِن۔ \v 28 ۲۸۔ اُنہاں نے اتھاہ گھن کے ویہہ پُرسہ پاتے اَتے کجھ دیر بعد وَل اتھا گِدا تے پندرہ پُرسہ پایا۔ \v 29 ۲۹۔ اوہ ڈر گئے کہ تھی سگدے چٹاناں تے تباہ تھی ونجن اَتے اُنہاں نے چار لنگر سَٹے اَتے دعا وی کیتی کہ جلدی سویر تھی ونجنے۔