pnb_exo_text_reg/04/18.txt

\v 18 .تد مُوسیٰؔ پرَت کے اپنے سہورے یِتروؔ وَل گیا اَتے اوہنے آکھیا پئی " مَینوں ذرا اِجازت دے پئی اپنے بھَراواں کول جاواں جیہڑے مِصرؔ وِچ نیں اَتے ویکھاں پئی ہُن تیک جیوندے وی نیں کے نئیں۔" یِتروؔ نے مُوسیٰؔ نوں آکھیا پئی "سلامتی نال جا۔" \v 19 . اَتے خٰداوند نے مِدیانؔ وِچ مُوسیٰ نوں آکھیا پئی "مِصرؔ وَل پرت جاکیوں جو اوہ کُل لوکی جیہڑے تیری جان دے ویری سَن مَر کھپ گئے نیں۔" \v 20 . تد مُوسیٰؔ اپنی تیویں اَتے اپنے پُتراں نُوں لَے کےاَ تے اوہناں نُوں اِک کھوتے تے بہا کے مِصرؔ نوں پرتیا اَتے مُوسیٰؔ نے ربّ دی سوٹی اپنے ہتھ وِچ پھڑ لئی۔