pnb_exo_text_reg/04/01.txt

\c 4 \v 1 . تد مُوسیٰؔ نے جواب دِتا، " پَر اوہ تے میرا یقین ہی نیئں کرن گے اَتے نہ میری گل سُنن گے۔ اوہ آکھن گے پئی ’خُداوند تَینوں وکھالی نیئں دِتا‘؟" \v 2 .اَتے خُداوند نے مُوسیٰؔ نوں آکھیا پئی، " تیرے ہتھ وِچ کیِہ اے؟" مُوسیٰؔ نے آکھیا، "سوٹی۔" \v 3 . خُداوند نے اوہنوں آکھیا پئی "ایہنوں بھوئیں تے پا دے۔" مُوسیٰؔ نے اوہنوں بھوئیں تے پایا اَتے اوہ سَپ بن گئی۔اَتے مُوسیٰؔ اوہدے اَگوں نَسیا۔