pnb_exo_text_reg/04/14.txt

\v 14 . تد خُداوند نوں مُوسیٰؔ تے غُصہ چڑھیا تے اوہنے آکھیا پئی کیہ لاویاںؔ وچوں ہارونؔ تیرا بھرا نئیں؟ مینوں پتا اے پئی اوہ گل بات وِچ چنگا اے تے اوہ تینوں مِلن لئی وی آن ڈیا اے تے تینوں ویکھ کے مَن وِچ خُوش ہووے گا۔ \v 15 . سو تُوں اوہنوں سارا کُجھ دَسیں تے ایہہ ساریاں گلاں اوہنوں سکِھاویں تے میں تیری تے اوہدی جیبھ دا ذِمّہ لینا واں تے تہانوں سِکھاندا رہیواں گا پئی تُسیں کیِہ کِیہ کرو۔ \v 16 .تے اوہ تیرے وَلوں لوکاں نال گلاں کرے گا تے اوہ تیرا مُنہ بنے گا تے تُوں اوہدے لئی جیویں ربّ ہوویں گا۔ \v 17 . تے تُوں ایہہ سوٹُی اپنے ہتھ وِچ پھڑی لَے جا تے ایسے نال تُوں ایہہ معجزے ویکھاویں۔