\v 19 . اَتے خُدواند نے مُوسیٰؔ نوں آکھیا پئی "ہارُون نُوں آکھ اپنی سوٹی پھَڑ اَتے مِصرؔ دے پانیِاں مطلب کے دریاواں، نہراں، جِھیلاں اَتے تلاواں تے اپنا ہتھ ودھا تاں جو اوہ رَت بن جاوے اَتے مِصرؔ دے کُل دیس وِچ پتھر اَتے لکڑی دے بانڈیاں وِچ وی رَت ہی رَت ہووے گی۔"
See in Reader
