pnb_exo_text_reg/09/13.txt

\v 13 . فیر خُداوند نے مُوسیٰؔ نُوں آکھیا پئی، "سَتی سویلے اُٹھ کے فِرعونؔ اَگے جا گھلویں اَتے اوہنوں آکھیں پئی ’خُداند عِبرانیاںؔ دا ربّ اینج آکھدا اے پئی میریاں لوکاں نُوں جاںدے تاں جو اوہ میری عِبادت کرن۔ \v 14 . کیوں جو ہُن میں اپنیاں ساریاں بَلاواں تیرے تے، تیرے نوکراں اَتے تیری رعیّت تے گھلاں گا تاں جو تَینوں پتا لگ جاوے پئی کُل دھرتی تے میرے جیہا ہور کوئی نئیں۔