\v 19 . تد مُوسیٰؔ نے اوہناں نوں آکھیا پئی، "کوئی بندہ اوہدے وِچوں سویل تیِک کُجھ ویِہ باقی نہ چھڈے"۔ \v 20 .تاویِں اوہناں مُوسیٰؔ دی گل نہ مَنی سگھوں کئی لوکاں نیں سویل تیِک اوہنوں رہن دِتا سو اوہدے وِچ کیِڑے پئے گئے تے اوہ سڑ گیا۔ \v 21 . اوہ ہر سویل دی سویل اوہنوں اپنے بندیاں دی گنتی دے حِساب نال اکٹھا کردے سَن تے دھپ ڈاڈی ہوندیاں ہی اوہ پَگھرجاندا سی۔
See in Reader
