\v 7 . مُوسیٰؔ تَمبُو نُوں لَے جا کے لشکرگاہ دے باہر سگھوں واوا پَندھ تے گڈَھ لیندا ہوندا سی۔ اَتے اوہنے اوہدا ناں اَکٹھ دا تَمبُو دَھریا اَتے جیہڑا کوئی خُداوند دا طالب ہوندا، لَشکر گاہ دے باہر اوسے تُمبُو وَل ٹُر جاندا سی۔ \v 8 .اَتے جد مُوسٰیؔ باہر تَمبُو وَل جاندا تے سارے لوکی اُٹھ کے اپنے اپنے ڈیرے دے بُوہے تے کھَلو جاندے تے مُوسیٰؔ نُوں مگَروں ویکھدے رہیندے سَن جد تیِک کے اوہ تمبُو وِچ وڑھ نہ جاندا۔ \v 9 .اَتے جد مُوسیٰؔ تمبُو وِچ وڑھ جاندا تے بدل دا تھم اُتر کے تَمبُو دے بُوہے تے گھلوتا رہیندا سی اَتے خُداوند مُوسیٰؔ نال گلاں کرن لگ پیندا سی۔
See in Reader
