\v 14 . اَتے جدوں آن والیاں ویلیاں وِچ تیرا پُتر تَینوں پُوچھے پئی "ایہہ کیِہ اے؟" اَتے تُوں اوہنوں ایہہ جواب دیویِں پئی خُداوند ساہنوں مِصرؔ وِچوں جیہڑا غلامی دا گھر اے بانہہ دے ٹل نال کڈھ لَے آیاسی۔ \v 15 . اَتے جدوں فرِعونؔ نے ساہنوں گھلنا نہ چاہیااَتے خُداوند نے مِصرؔ وِچ انسان تے حیوان دُوںواں دے پلیٹھی دے مار مُکائے ایس لئی مَیں ڈنگراں دے سارے نَر جاواں نُوں جیہڑے اپنی اپنی ماں دی کُکھ کھول دے نیں خُداوند اَگے قُربان کرنا ہاں پَر اپنے سارےپلیٹھی دے پُتراں دا فِدیہ دینا ہاں۔ \v 16 . اَتے ایہہ گَلاں تیرے ہتھ تے اک نشان اَتے تیرے مَتھے اُتے ٹکیاں وانگ ہون کیوں جو خُداوند اپنے بانہہ دے ٹل نال ساہنوں مِصرؔ دے دیس وچوں کڈھ لَے آیا۔
See in Reader
