\v 10 . تد مُوسیٰؔ نے خُداوند نوں آکھیا، "یا ربّا! مَیں گَل بات کرن وِچ چنگا نئیں۔ نہ تے پہلاں ساں اَتے نہ جدوں توں تُوں اپنے بندے نال کلام کیِتا سگھوں رک رک کے بولنا واں اَتے میری جیِبھ ماڈھی اے۔" \v 11 . خُدواند نے اوہنوں آکھیا پئی "بندے دا مُنہ کنہے بنایا اے؟ اَتے کون گُونگا یا بولا، اَنا یا سجاکھا کردا اے؟ کیِہ میں ہی جیہڑا خُداوند ہاں، ایہہ نیئں کردا؟ \v 12 . سو ہُن تُوں جا اَتے مَیں تیری جیِبھ دا ذِمہ لَواں گا اَتے تَینوں سِکھاندا رہواں گاپئی تُوں کیِہ کیِہ آکھیں۔" \v 13 . پَر مُوسیٰؔ نے آکھیا، "یا ربّا! میں تیرا ترَلا کرنا واں پئی کِسے ہور نُوں جِنہوں تُوں چاہیویں گَھل۔"
See in Reader
