pnb_2sa_text_reg/18/21.txt

\v 21 ۔ تے یوآبؔ نے  کوشیؔ نوں آکھیا پئی جا تے جو کُجھ توں ویکھیا ۔ بادشاہ نوں دس تدھ کوشی ؔ نے یوآب ؔ نوں سجدہ کیتا تے دوڑیاں ۔ \v 22 ۔ احی معصؔ بن صدوق ؔ  نے فیر یوآبؔ نوں آکھیا جو کُجھ وی ہوئے مینوں جان  دے ۔ پئی میں وی کوشی ؔ دے پچھے بھیجیاں ۔ یو آبؔ نے آکھیا اے ۔ میرے پُتر  نوں کیہدے لئی بھیجیں گا ۔  جد پئی تیری خوشخبری دا انعام نئیں ملے گا ۔ \v 23 ۔ اوہنے آکھیا جو وی ہووے میں تے بھیجاں گا تے اوہنے آکھیا بھج جا ۔ تے احی معصؔ عرابہ دے راہ بھج پیا تے کوشی ؔ نالوں اگے لنگ گیا ۔