pnb_1sa_text_reg/26/11.txt

\v 11 ۔ تےداؤُؔد نے اوہ برچھی تے پانی دا کُجا ساؤلؔ دے سِر دے کول وں لے لئی ۔ تے اوہ دونویں ٹُر پئے ۔ تے کِسے نے ویکھیا تے ناں جانیا تے ناں کوئی جاگیا ۔ کیوں جو اوہ سارے سو رہے سَن ، ایس لئی پئی خُداوند وَلوں اوہناں تے ڈوُنگھی نیند آئی سی ۔ \v 12 ۔ تے داؤُؔ د دوُجے پاسے ٹُر گیا ۔ تے اِک پہاڑ دی  ٹیسی تے دوُر جا کے کھلو گیا ۔ تے اوہناں دے وِچکار دوُر دا پندھ  سی ۔