\v 11 ۔ تدھ بادشاہ نے بندے گھل کے کاہن ابی طوب ؔ دے پُتر  اخیملکؔ  نُوں تے اوہدے پیو دے ٹبر دے سارے کاہناں نُوں جیہڑے نوب وِچ سَن  سدیا ۔ تے ایہہ سارے بادشاہ دے کول آئے ۔ \v 12 ۔ تے ساؤل ؔ نے آکھیا اے اخی طوب دے پُتر سُن ۔ اوہ بولیا اے میرے آقا! میں حاضر آں۔ \v 13 ۔ تے ساؤل ؔ نے اوہنوں آکھیا پئی تُوں تے یسیؔ دا پُتر کیوں میری مُخالفت کردے او؟ تُوں اوہنوں روٹی تے تلوار دِتے تے تُوں اوہدے لئی خُدا توں پُچھیا پئی اوہ میرے خلاف اُٹھے تے میرے لئی  ڈیرے لائے ۔ جِس طرحاں  پئی اَج دے دیہاڑے ویکھنا ایں ۔