\v 32 ۔ تے یونتنؔ نے اپنے پیو نُوں جواب دے کے آکھیا ۔ پئی اوہ کیوں ماریا جاوے ۔ اوہنے  کیہ کیِتا اے ؟ \v 33 ۔ تدھ ساؤل ؔ نے برچھی چُکی پئی یُونتن نُوں مارے تے یُونتنؔ  جان گیا پئی اوہدے پیو نے داؤُؔد نُوں جانو مار دین دا پکا  ارداہ بنھ لیا اے ۔ \v 34 ۔ ایس لئی یوُنتنؔ بڑے کرودھ نال کھانے دے میز توں اُٹھ گیا تے داؤُؔد لئی  پریشان ہون  دے سببوں اوہنے نوے چَن دے اوس دوُسرے دیہاڑے کھانا ناں کھاہدا ۔ کیوں جو اوہدے پیو نے اوہنوں ڈھیٹھ کیِتا ۔