\v 14 ۱۴۔ تے اوس  ربّ دے بندے مگر گیا  تے اوہنے بلوط  دے اِک رُکھ تھلے بیٹھیا ویکھیا۔  اوہنے اوہنوں پُچھیا پئی کی تُوں ہی اوہ ربّ دا بندہ ایں جیہڑا یہوداہ توں آیا سی؟   اوہنے آکھیا  آ ہو، میں ہی ہاں۔ \v 15 ۱۵۔ تد اوس نبی نے اہنوں آکھیامیرے نال گھر چل تے روٹی کھا۔ \v 16 ۱۶۔ پَر اوس رَب دے بندے نے آکھیا پئی میں پرت کے تیرے نال نئیں جا سکدا تے نہ ہی تیرے نال ایس تھاں تے روٹی کھا سکنا نہ پانی پی سکنا ہاں۔ \v 17 ۱۷۔ کیوں جو رَبّ دے کلام نے مینوں حُکم  کیِتا اےپئی تُوں اوتھے  روٹی  پانی نہ کھاویں پی ویں  تے نہ ہی اوس راہے واپس پرتیں جس راہوں توں جائیں۔