\v 40 ۴۰۔ پمر مرتھاؔ نیِکی بناسرن چہ لگیِپی سی۔ بوہ یمسُوعؔ کمول آسری تے کھُٹن لگیِپی کمیہ " بیہ خُداوندا آ!  کمیہ تمینُوں کموئی فمکر نمئیں کمیہ میری پمین نے مینُوں سمیوہ کریِپن لمئی کملیا ای چھڈیِپیا اےبُن توُں بینُوں میری مدت کریِپن لمئی کُھٹ۔" \v 41 ۴۱۔ پمر خُداوند جباب چہ بوہنُوں کھُٹیا کمیہ " مرتھاؔ! مرتھاؔ! تموں بڑپیاں چمیجاں دا طمع کریِپنی ایں۔ \v 42 ۴۲۔ پمر کملی بِک چمیج جروُری اے،  مریمؔ نے بوہ تموفا لیسر لمیا اے جمیڑا سماریاں تموں ودھیا اے جمیڑا  بوہدے کمولوں کھمویا نمئیں جاسرے گا۔"