\v 10 ۱۰۔جُوداہؔ توں بمادچھائی نمئیں چھمُٹے گی تے نماں بوہدی پمیِڑھی توں کوُمت سموٹی مُک جاسرے گی۔ جمیِدوں تمیِکر شیلوہؔ نماں آسرے۔ تے قموماں بوہدی بُکم منیِپن والیاں ہوسرن گمئیاں۔