|
\v 11 ۱۱۔بوہدوں جعقوُبؔ نے بماپنی بوہکی رِبقہؔ نُوں کھُٹیا، "چام، میرے پراہ عیسوؔ دے دمیہہ بُتے وال نیں تے میری دمیہہ صماف اے۔ \v 12 ۱۲۔ہوسر سمک دا اے کمیہ میرا بوہکا میری دمیہہ نُوں ٹمووے تے میں بوہدی نمجر چہ تموکھے بماج بنیِپاں تے بمرکت نمئیں سمگوں لمانت لیسراں گا۔ |
See in Reader