|
\v 11 ۱۱۔تے ابرہامؔ تے سارہؔ خوڈے تے بموہتی عُمر دے سمن تے سارہؔ دی بوہ حمالت نمئیں سی ریسری جمیڑی خیلاں دی بُندی اے۔ \v 12 ۱۲۔بوہدوں سارہؔ نے بماپنے دِمل چہ کُھوٹ کے کُھٹیا، "مینُوں بمیسراں خوڈی ہوسرن لمئی وی خموُشی ہوسر سمک دی اے۔ فمیر میرا بمندہ وی خوڈا اے؟" |