\v 22 ۲۲۔دھن تھاناں ہے جݙے انسان رے ڈیکرے ری خاطر منکھ تھاں خاں کِخطو راکھے۔ آن تھاں نا دُھتکارے آن بے عزتا کرے آن تھارو ناں گندو خمجھ رو کٹ چھوڑے۔ \v 23 ۲۳۔اُوے ݙینھ راجی تھیا آن خوشی کریا۔ کیانکہ جووہ آکاش تے تھانرو اجر موٹو ہے۔ کیانکہ اُواں را ٻاپ ݙاݙاں وی خنتاں خاں اِیاں جی کرتا ہَتا۔