\v 30 ۳۰۔ ان ائیاں ہویو کہ او اوُاں رِے بھیݪو ٻاٹی کھاوڹ لاگو۔تو اوے ٻاٹی توڑ رِی برکت بابنی۔ ان توڑ تے ݙوڹ لاگو۔ \v 31 ۳۱۔ائیے تے اوُاں رِے آنکھیں کھل گیے۔ان اوُاں ائیے نا جاڹ لیو ان او اوُاں رِی نظر خاں اوجھل ہوگیو۔ \v 32 ۳۲۔ان اُواں آپس میں کہیو کہ جکے ٹایم او مھاں خاں باتاں کرتا ان مھارے واسطے آگ کھتی را نید کھو یو وہ۔ تو مھارو دَل جوش خاں بھر کونی گیو تو۔