mve_hag_text_reg/02/15.txt

\v 15 ۱۵۔پچھے ہمیں ان آوڹ آݪے وقت رو خیال راکھو جݙے ایشور پرمیشور ری ہیکل رو لہڹ ے تک پھترتے پھتر  کونی راکھیو گیو ھتو۔ \v 16 ۱۶۔تھارو کی حال ہتو۔جݙے کوئی بیخ مڹ رے کݙے جاتو ان اواں نا چھڑو ݙخ ملتا ہتا۔ جݙے کوئی کوٹھی نی جاوتی ہتو تو پچاخ مڹ ری امید ہتی پڹ بیخ مڹ نخرتو ہتو۔ \v 17 ۱۷۔میں جکو لکھ ان خو کڑے ان گڑا خاں تھارے ہاتھاں رے خارے کاماں نا ماریا۔تو وی تھاں میں نی کونی آیا۔(ایشور رو کہیوڹ ائیاں جی ہے)۔