pnb_exo_text_reg/03/19.txt

\v 19 . ‏تاں میں جاندا ہاں کہ شاہِ مِصؔرتہانوں اوہدوں ٹیکر نہ جان دے گا جد تک کوئی قوی ہاتھ انہوں مجبور نہ کردیوے۔ \v 20 . لہذا میں اپنا ہاتھ  اوہناں تے ودھاواں گا تے  مِصرؔیاں نوں اوہناں تمام عجائبات توں جہیڑے میں اوہناں دے  درمیان کراں گا اوہناں نوں مار دواں گا۔ اوس دے بعد اوہ تہانوں جاون دین گے۔ \v 21 . تے میں مِصؔریاں نوں اوہناں لوکاں تے مہربان کردیواں گا تاجے جدوں تُسی مِصؔروچوں جاؤ  تے تسی خالی ہاتھ نہ جائیو۔ \v 22 . ہاڈی ہر اِک عورت نوں اے چائیدا اے کہ اوہ اپنی گوانڈن نوں یا کسے وی عورت نوں جیہڑی اوہدے گھر پروانی ہووئے سونے چاندی دیے زیورتے لباس منگ لوئے جہرے تسی اپنے پتراں تے دھیو نوں پہناؤ گے اس طرح تُسی مِصؔریاں نوں لٹ لوو گے۔