|
\v 23 .فیر فِرعونؔ اپنے گھر وَل پرَت گیا اَتے اوہدے دِل نوں رَتی فرق نہ پیا۔ \v 24 . اَتے سارے مِصریاںؔ نیں دریا دے آسے پاسے پین لئی پانی دے کُھںوں پُٹے کیوں جو اوہ دریا دا پانی پی نئیں سَن سکدے۔ \v 25 . جہدوں توں خُدا نے دریا نُوں ماریا، سَت دیہاڑے لنگے۔ |