pnb_exo_text_reg/04/18.txt

\v 18 . تدوں مُوسؔیٰ اپنے سُسریتؔرو دے ول آیا تے آکھیا کہ مینوں مِصؔر وچ اپنے لوکاں دے کول واپس جان دی اجازت دِتی جاوے تاں جے میں ویکھاں  کہ اوٹھے میرے لوک زندہ نیں یا نہیں؟  یتؔرو نے اکھیا سلامتی دے نال رخصت ہو! \v 19 . اور خُداوند نے مدِیانؔ وچ مُوسؔیٰ نوں ایہہ آکھیا سی کہ مِصؔر وچ واپس جا کیوں جے اوہ سارے جیہڑے تیری جان دے خواہاں سَن مرکھپ چُکے نیں۔ \v 20 . سو مُوسؔیٰ نے اپنی بیوی تے پُتراں نوں اپنے نال کھڑیا تے اوہناں نوں اِک کھوتے تے سوار کرکے مِصؔر واپس جاؤن لئی روانہ ہویا  تے اُس نے خدا دی اوہ لاٹھی وی اپنے ہتھ چ رکھ لی۔