|
\v 27 .اَتے خُداوند نے ہارونؔ نُوں آکھیا پئی "بیابان وِچ جا کے مُوسیٰ نُوں مِل۔" ہارُونؔ گیا اَتے ربّ دے پہاڑ تے اوہنوں مِلیا اَتے اوہنوں چُمیا۔ \v 28 . اَتے مُوسیٰؔ نے ہارُونؔ نوں دَسیا پئی ربّ نے اوہنوں کیِہ کِیہ آکھ کے گھلیا اے اَتے کیہڑےمعجزے وکھان دا حُکم دِتا اے۔ |