\v 16 .خُداوند دا جلال سیِناہؔ دے پہاڑ تے ٹھہریا اَتے بَدل نے چھے دیہاڑیاں تِیک پہاڑ نُوں کَجی رکھّیا اَتے ستویں دیہاڑے اوہنے بَدل وِچوں مُوسیٰؔ نُوں واج ماری۔ \v 17 . اَتے بنی اِسرائیِلؔ دی نظر وِچ خُداوند دے جلال دا نظارہ پہاڑ دی ٹیِسی اُتے سوا کردین والی اَگ وَرگا سی۔ \v 18 . مُوسیٰؔ بَدل وِچوں ہو کے پہاڑ تے گیا۔ اَتے اوہ چالھی دیہاڑیاں اَتے چالھی راتاں تیِک  پہاڑ تے رہیا۔