\v 19 . تے مُوسیٰؔ یُوسفؔ دے ہڈاں نوں ویِہ نال لَیندا گیا کیوں جو اوہنے ایہہ آکھ کے پئی خُدا پکا تہاڈی خبر لوے گا بنی اِسرائیلؔ توں ایس گَل دی ڈاڈی سونہہ لئی سی پئی تُسیں ایتھوں میریاں ہڈیاں ویِہ نال لیندے جایا جے۔" \v 20 . تے اوہناں نیں سکّاتؔ توں کُوچ کرکے اُجاڑ دے کنڈے ایتامؔ وِچ ڈیرا لایا۔ \v 21 . تے خُداوند اوہناں نوں دِنیں راہ وکھان لئی بَدل دے تھم وِچ تے راتیں چانن دین لئی اَگ دے تھم وِچوں ہو کےاوہناں دے اَگے اَگے ٹُردا ہُوندا سی تاں جو اوہ دِنیں تے راتیِں دونواں وِچ ٹُر سکن۔ \v 22 . تے نہ تے دِن نوں بَدل دا ستون تے نہ رات نوں اگ دا ستون لوکاں دے اگوں ہٹدا سی۔