\v 7 .تد مُوسیٰؔ نے آکے قوم دے وڈیریاں نُوں سَد کے اوہناں دے مُنہ درُوں اوہ ساریِاں گلاں جیہڑیاں خُداوند نے اوہنوں فرمائیاں سَن دَس دِتّیاں۔ \v 8 .اَتے ساریاں لوکاں مِل کے آکھیا پئی، "جو کُجھ خُداوند نے فرمایا اے اَسیں اوہ سب کُجھ کراں گا"۔تد مُوسیٰؔ نے لوکاں دا جواب خُداوند نوں جا سُنایا۔ \v 9 .خُداوند نے مُوسیٰؔ نُوں آکھیا پئی، "ویکھ مَیں گُوڑھے بَدل وِچ تیرے کول آواں گا تاں جو لوکی وی سُن سکن جدوں مَیں تیرے نال کلام کراں اَتے تَینوں وی سدا من دے رہن۔" اَتے مُوسیٰؔ نے وی لوکاں دیِاں گلاں خُداوند تک اَپڑ دِتّیاں۔
See in Reader
