\v 19 . تے مینوں پتا اے پئی مِصرؔ دا بادشاہ نہ تے تہانوں اینج جان دے گا تے نہ بڑے ٹِل نال۔ \v 20 . سو میں اپنا ہتھ ودھاواں گا تے مِصرؔ نوں اوہناں سارے عجیب کماں نال جیہڑے میں اوتھے کراں گا مصیبت وِچ پا دیاں گا۔ ایہدے پِچھوں اوہ تہانوں جان دے گا۔ \v 21 . تے میں اوہناں لوکاں نوں مِصریاںؔ دی نظر وِچ عِزت بخشاں گا تے اینج ہووے گا پئی جدوں تسیں نِکلو گے تے سَکھنے ہتھ نہ نِکلو گے۔ \v 22 . سگھوں تہاڈی اِک اِک زنانی اپنی اپنی گوانڈن توں تے اپنے اپنے گھر دی پرونی توں سونے چاندی دیاں ٹُونباں تے کپڑے منگ لوے گی۔ اوہناں نوں تُسیں اپنے دھیاں تے پُتراں نوں پاو گے تے مِصریاںؔ نوں لُٹ لووے گے۔
See in Reader
