\v 5 . اَتے اوہ بھوئیں نُوں اجیہا ٹَھک لین گئِیاں پئی کوئی بھوئیں نُوں ویکھ نہ سکے گا۔اَتے تُہاڈا جو کُجھ چندرے توں بچ گیا اے اوہنوں اوہ چَٹ کر جان گئِیاں اَتے تہاڈے جِنہے رُکھ میدان وِچ نیں اوہناں نوں ویِہ چَٹ کر جان گئیاں۔ \v 6 . تے تیرے، تیرے نوکراں تے سگھوں سارے مِصریاںؔ دے گھر اوہناں نال بھرے جان گے تے ایہہ تیرے پئو دادے نے ویِہ جِدوں توں اوہ جمے نیں ویکھیا نئیں ہونا"۔ تد مُوسیٰؔ فِرعونؔ نوں چھڈ کے باہر ٹُر گیا۔
See in Reader
