pnb_exo_text_reg/14/10.txt

\v 10 . تے جد فِرعونؔ نیڑے اَپڑیا تد بنی اِسرائیلؔ نے اَکھاں چُک کے ویکھیا پئی مِصریؔ اوہناں دا پِچھا کیِتی اوندے نیں تے اوہ بوہت ڈر گئے۔ تد اِسرائیلیاںؔ نے خُداوند اَگے ترلا کیِتا۔ \v 11 . تے مُوسیٰؔ نوں آکھن لگے پئی، "کیِہ مِصرؔ وِچ مَڑہیاں (قبراں) دا گھاٹا سی پئی توں ساہنوں مَرن لئی بیلے وِچ لَے آیا ایں؟ تُوں ساڈے نال ایہہ کیِہ کیِتا ایہہ پئی ساہنوں مِصروںؔ کڈھ لَے آیا ایں؟  \v 12 . کیِہ اسیں تینوں ایہہ گل مِصؔر وِچ ہی نئیں ساں آکھدےپئی ساہنوں رہن دے پئی اَسیں مِصریاں دی سیوا کریئے؟ کیوں جو بیلے وِچ مَرن توں مِصریاںؔ دی سیواساڈے لئی چنگی ہوندی۔